Rozprawy Wydziału FilologicznegoNakł. Polskiej Akademii Umiejętności, 1892 |
Популярные отрывки
Стр. 438 - ... non domito frenos ore momordit equus, non domus ulla fores habuit, non fixus in agris, qui regeret certis finibus arva, lapis. ipsae mella dabant quercus, ultroque ferebant 45 obvia securis ubera lactis oves.
Стр. 446 - ... crede mihi, distant mores a carmine nostro — vita verecunda est, Musa iocosa mea — magnaque pars mendax operum est et ficta meorum: plus sibi permisit compositore suo.
Стр. 165 - Si quis venit ad me, et non odit patrem suum , et matrem , et uxorem , et Ëlios , et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus; et qui non bajulat crucem suam , et venit post me , non potest meus esse discipulus.
Стр. 165 - Et omnis qui reliquerit domum, vel fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut uxorem, aut filios, aut agros, propter nomen meum, centuplum accipiet, et vitam aeternam possidebit.
Стр. 392 - Sit autem sermo vester: Est, est; non, non; quod autem his abundantius est, a malo est.
Стр. 441 - Hoc, quodcunque vides, hospes, qua maxima Roma est, Ante Phrygem Aeneam collis et herba fuit : Atque ubi Navali stant sacra palatia Phoebo, Evandri profugae procubuere boves.
Стр. 451 - ... vix sunt homines hoc nomine digni, quamque lupi, saevae plus feritatis habent. non metuunt leges, sed cedit viribus aequum, victaque pugnaci iura sub ense iacent.
Стр. 102 - Ueber die Wanderungen der Rumunen in den dalmatinischen Alpen und den Karpaten von D' Franz MIKLOSICH , wirklichem Mitgliede der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften.
Стр. 376 - Omnia vult belle Matho dicere, die aliquando Et bene, die neutrum, die aliquando male.
Стр. 446 - Cupidineis nee inexpugnabile telis cor mihi, quodque levis causa moveret, erat; cum tarnen hie essem minimoque accenderer igni, nomine sub nostro fabula nulla fuit. Paene mihi puero nee digna nee utilis uxor 70 est data, quae tempus per breve nupta fuit; illi successit quamvis sine crimine coniunx, non tarnen in nostro firma futura toro. Ultima, quae mecum serös permansit in annos, sustinuit coniunx exulis esse viri.