C. Plinii Cæcilii Secundi Epistolæ et PanegyricusRodwell et Martin, 1821 - Всего страниц: 374 |
Другие издания - Просмотреть все
Часто встречающиеся слова и выражения
adhuc æque ætatis alioqui aliquid amicis Cæsar cæteris causâ causæ causis consul consulatum consules cubiculum cujus curæ deinde Deos Domine Domitiani Domitianus epistolâ esset facere fortasse gloriæ gravitas Hæc tibi hîc hominum honorem hujus hunc illa ille illi illis illo illud illum interim ipsâ ipsum jam nunc judicio judicium magis magnâ maxime meâ meæ meam meis meum mihi minus multa Neque Nerva nihil nostræ oculis omnibus otium pæne patriæ Plinius Trajano Imperatori posse possum potest præ præcipue præsertim præstare præter Præterea Princeps Principe Principis provinciæ publice quâ quæ quædam quæque Quæris quamquam quantum quis quos reipublicæ rogo rursus sæculo sæpe sæpius satis Secunde carissime semper senatu sententiæ simul sine solum statim studiis suâ suæ summâ Tacito tamen tamquam tantâ tantum tempus Trajanus Plinio tuâ tuæ tuam tuis tunc tuum unâ Vale vereor verum videor vitâ vitæ
Популярные отрывки
Стр. 287 - Alii ab indice nominati esse se Christianos dixerunt et mox negaverunt ; fuisse quidem, sed desisse, quidam ante triennium, quidam ante plures annos, non nemo etiam ante viginti. (Hi) quoque omnes et imaginem tuam deorumque simulacra venerati sunt et Christo male dixerunt.
Стр. 287 - Adfirmabant autem hanc fuisse summam vel culpae suae vel erroris, quod essent soliti stato die ante lucem convenire carmenque Christo quasi deo dicere secum invicem seque sacramento non in scelus aliquod obstringere, sed ne furta, ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum appellati abnegarent.
Стр. 183 - Erat Athenis spatiosa et capax domus, sed infamis et pestilens. Per silentium noctis sonus ferri et, si attenderes acrius, strepitus vinculorum longius primo, deinde e proximo reddebatur. Mox apparebat idolon, senex macie et squalore confectus, promissa barba, horrenti capillo; cruribus compedes, manibus catenas gerebat quatiebatque. Inde inhabitantibus tristes diraeque noctes per metum vigilabantur; vigiliam morbus et crescente formidine mors sequebatur.
Стр. 286 - Sollemne est mihi, domine, omnia de quibus dubito ad te referre. Quis enim potest melius vel cunctationem meam regere vel ignorantiam instruere? Cognitionibus de Christianis interfui numquam : ideo nescio quid et quatenus aut puniri soleat aut quaeri.
Стр. 288 - Actum, quem debuisti, mi Secunde, in excutiendis causis eorum, qui Christiani ad te delati fuerant, secutus es. Neque enim in universum aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui potest. Conquirendi non sunt; si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen, ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret.
Стр. 302 - Nulla adoptati cum eo qui adoptabat cognatio, nulla necessitudo, nisi quod uterque optimus erat, dignusque alter eligi, alter eligere. Itaque adoptatus es non, ut prius alius atque alius, in gratiam uxoris.
Стр. 77 - Audio Valerium Martialem decessisse et moleste fero. Erat homo ingeniosus, acutus, acer, et qui plurimum in scribendo et salis haberet et fellis nec candoris minus.
Стр. 73 - ... sub exemplo, praemonerentur qua potissimum via possent ad eandem gloriam niti. Nam praecipere qualis esse debeat princeps pulchrum quidem, sed onerosum, ac prope superbum est ; laudare vero optimum principem, ac per hoc posteris velut e specula lumen quod sequantur ostendere, idem utilitatis habet, arrogantiae nihil. Cepi autem non mediocrem voluptatem, quod, hunc librum cum amicis recitare voluissem, non per codicillos, non per libellos, sed « si commodum », et
Стр. 184 - Ubi coepit advesperascere, iubet sterni sibi in prima domus parte, poscit pugillares, stilum, lumen; suos omnes in interiora dimittit, ipse ad scribendum animum, oculos, manum intendit, ne vacua mens audita simulacra et inanes sibi metus fingeret.
Стр. 322 - ... sed leges timentur. At fortasse non eadem severitate fiscum qua aerarium cohibes: immo tanto maiore quanto plus tibi licere de tuo quam de publico credis. Dicitur actori atque etiam procuratori tuo: 4 " In ius veni, sequere ad tribunal.