νοῦντες, ἀποστρεφόμενοι τοὺς ἐργάτας τῆς ἀνομίας, Α sentientes, aversati operarios iniquitatis,et corruκαὶ τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας φθορεῖς, ἐνδυναμούμενοι ptores verbi veritatis; confortati in gratia Domin ἐν τῇ χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. nostri Jesu Christi 17. B. IGNATII AD S. JOANNEM APOSTOLUM ET EVANGELISTAM EPISTOLA. Joanni sancto seniori Ignatius (70), et qui cum eo sunt fratres (71). De tua mora dolemus graviter, allocutionibus et consolationibus tuis roborandi. Si tua absentia protendatur, multos de nostris destituet. Propere igitur venire, quia credimus expedire. Sunt et hic B multæ de nostris mulieribus, Mariam Jesu videre cupientes, et quotidie a nobis (72) ad vos discurrere volentes, ut eam contingant, et ubera ejus tractent, quæ Dominum Jesum aluerunt, et quædam secretiora ejus percunctentur ipsam. Sed et Salome (73) quam diligis, filia (74) Annæ, Hierosoly mis 18 quinque mensibus (75) apud eam commorans (76), et quidam (77) alii noti referunt (78) eam (79) omnium gratiarum abundam (80), et omnium virtutum 19, more virginis, virtutis et gratiæ (81), fecundam. Et, ut dicunt (82) in persecutionibus et afflictionibus est hilaris ; in penuriis et indigentiis non querula; injuriantibus grata (83), ad molesta 20 lætatur (84); miseris et afflictis conflicta (85) condolet, et subvenire non pigrescit. Contra vitiorum autem pestiferos conflictus (86) in pugna fidei (87) disceptans (88) enitescit. Nostræ (89) novæ re. ligionis et pœnitentiæ (90) est magistra; et apud 17 Luc. XII, 27 cum Matth. vii, 23. 18 al. Hierosolymis anno, etc. 19 al. virtutum fecundam. et molestata. Yaufvo adhæsisse affirmat, atque ad posteriores (70) Ignatius. « Suus Ignat. » in quibusdam editis legitur. IBID. (71) Qui cum eo sunt fratres. Ita libri mss. et primæva editio, anni 1495. In aliis enim Fratris nomen ad initium epistolæ est translatum. «< Frater de tua mora, » etc. IBID. (72)A nobis. « Ad vos,» in iisdem additur. IBID. (73) Percunctentur. Ipsam enim et Salome. Ibid. D • percunctentur ipsam Mariam Jesu. Est et Salome. » Edit. Paris. an. 1495; « percunctentur ipsam. S. et Salome. ln ms. Cantabrigiensi et D. Montacutii, post « percunctentur,» sequitur: « In Maria Jesu, humanæ naturæ natura sanctitatis angelica sociatur, » omissis reliquis omnibus, usque ad Epistolæ finem. IBID. (74) Filia. Edit. Paris. an. 1495 « filiam. » IBID. (75) Annæ, Hierosolymis quinque mensib. Ita et ea editio; cum 2 mss, collegii Magdalenensis et Lincolniensis apud Oxonienses, ubi nonnulli libri editi legunt: Hierosolymis anno et quinque mensib. » Christophorus de Castro, in Historia Deiparæ cap. 23: In priori scripta ad Joannem meminit Salomæ filiæ Annæ; quam probavimus cap. 3, n. 16, non fuisse Annæ filiam, Deiparæque sororem ; " 20 al. quamvis hæc verba aliter sic rectius legantur : 0 (79) Eam. Pro hac voce, quam in ms. Magdalen. desideratam ex Lincolniensi restitiumus, primæva editio habet, «eam Mariam ; » aliæ, « eamdem matrem Dei. » IBID. (80) Abundam. Primæva editio, cum 2 mss. Oxoniensib. legit «habundam: » alii libri editi, «< abundantem; edit. Colon. an. 1559: «< esse abundantem. >> IBID. (81) More virginis, virtutis et gratiæ. << Virtutis »> vox a Bivarii editione abest; in duobus vero Oxoniensib. mss. et prima edit. anni 1495 nihil horum habetur. IBID. (82) Et, ut dicunt. Ita duo illi mss. et prima editio; aliæ: « Quæ ut dicunt. » IBID. (83) Grata. Ms. Magdalen. « læta. » IBID. (84) Ad molesta lætatur. Ita Magdaien. ; edit. Paris. an. 1495 « et molesta » (vel « molestata, »> ut est in ms. Lincoln.) « lætatur. » Edit. Colon. an. 1556 et Bivar. «et molesta re lætatur. » Colon. an: 1557 et P. Halloix. « et modesta in re læta. » IBID. (85) Coafflicta. Bivar. « afflicta. » IBID. (86) Conflictus. Edit. Paris. « insultus. » IBID. (87) In pugna fidei. Ead. « impugna fide; » ms. Lincoln.« impugnat, fide. » IBID. (88) Disceptans. Edit. Paris. « discooperta tum. »> IBID. (89) Novæ. Ms. Magdal. « vero. » IBID. (90) Et pœnitentiæ. Deest iu edit. Paris. et mis Lincoln. IBID. Christifera (14) Mariæ, suus Ignatius. Me neophytum (15), Joannisque tui discipulum, confortare et consolari debueras. De Jesu enim tuo percepi mira (16) dictu, et stupefactus sum ex anditu. A te autem, quæ semper ei fuisti familiaris 21 al, mirum in modum. 22 al. est ita. (91) Mirum. Ms. Lincoln. « mirum in modum. » USSER. (92) Cum. ID. ms. « cum tamen. » IBID. (93) Multa. Id. ms. et edit. Paris. « multa nobis. Ms. Magdal. «<< multa alia. » IBID. (94) Matre. Habetur in edit. Halloixii et ms. Lin. eoln. Deest in aliis. IBID. (95) Viscera. Ms. Lincoln. « corda. » Edit. Paris, perperam « in sancta. » IBID. (95) Si fas sit fari. Ms. Lincoln. « si fas est ita fari. » IBID. (97) Cœlestis. Deest in ms. Lincoln. et edit. Paris. IBID. (98) Sacratissimi. In iisd. « sanctissimi. » IBID. (99) Monstri. Edit Colon. an. 1557 et llalloixii « spectaculi.» Ibid. (1) Cum desiderio nostro. Ibid. « super desiderio nostro. Ms. Lincoln. «< cum desiderio meo. » IBID. (2) Amen. Non habetur in ms Lincoln. Ibid. (3) Suus. Non habetur in edit. Colon. ann. 1557 et P. Halloix. IB'D. (4) Fideles. Deest in ms. Lincoln., Cantabrig. et Montacutii. IBID. (5) Matrem. Ita ms. Lincoln Deest in reliquis. IBID. (6) Enim. Edit Paris. an. an. 1493 vero. » IBID. (7) De se. Edit. Paris. cum ms. Cantabrig. et Montacut. « deorum. » IBID. (8) Christo Jesu. Ms, Cantabrig. et Montacut. C et conjuncta (17), et secretorum ejus conscia, desidero ex animo (18) fieri certior de auditis. Scripsi tibi etiam alias (19), et rogavi de eisdem. Valeas; et Neophyti (20) qui mecum sunt, ex te et per te et in te confortentur. Amen (21). D (13) Amen. Non habetur in edit. Colon. an. 1557. IBID. (14) Christiferæ. Vid. Prolegomen cap. 19. IBID. (15) Me neophytum. Vid. Christoph. de Castro Histor. Deiparæ, cap. 23. IBID. (16) Mira Edit. Colon. an. 1557 et Bivarii, in numera. IBID. (17) Familiarit et conjuncta. Conjunctio deest in edit. Colon. an. 1536 et 1557. In edit. Paris. an. 1495 et ms. Lincoln., Cantabrig. et Montacut. « familiarius conjuncta. » IBID. (18) Ex animo. Ms. Cantabrig. et Montacut. « ex nunc » Bivarius (in Dextri Chronic an. 116) « omnino. >> IBID. (19) Eliam alias. Edit. Paris. « et etiam alias, vel, aliis; » ut in ms. Magdalen., Cantabrig., et Montacut. Vid Prolegomen. IBID. (20, Neophyti. Edit. Paris. « tui neophyti. » IBID. (21) Amen Non habetur in ms. Magdalen. et Cantabrig. IBID. BEATISSIMÆ VIRGINIS AD HANC EPISTOLAM RESPONSIO (22). Ignatio dilecto condiscipulo (23), humilis ancilla Amores et vitam voto conformes (26). Veniam autem Christi Jesu. De Jesu qua a Joanne audisti et didicisti, vera sunt. Illa credas, illis inhæreas; et Christianitatis (24) susceptæ votum firmiter (25) teneas, et 23 una cum Joanne, te et qui tecum sunt visere. Sta in fide, et viriliter age nec te commoveat persecutionis austeritas; sed valeat et exsultet spiritus tuus in Deo salutari tuo 24. Amen. S. IGNATII ELOGIUM Ipsius in sede Antiochena successori Heroni falso attributum (28). Laus Yronis 24•. in B. Ignatium, discipuli ejus et B cum angelis laudem canens, Primogeniti certe amisuccessoris, qui ei per revelationem fuerat ostensus, quod esset sessurus in cathedram ipsius. Sacerdos et assertor 25 (29) sapientissimi Dei, Ignati immaculata stola indute, perenni fonte saturate, 23 I Cor. XVI, 13. 24 Luc. 1, 47. ce, a peccatis liberate, a diabolo separate, agonista constitutus in stadio veritatis; acquisisti pretiosam salutem; confudisti Trajanum. et senatum Romæ (30) prudentiam nunc non habentem; do23 al. 24 al. Hironis 1. s. tit. Epist. ad Heron. (22) « An beata Virgo aliquid scripserit, non constat. Nam epistola quædam ad Ignatium quæ ejus nomine circumfertur incertæ auctoritatis est. Si constaret eam a B. Virgine scriptam, nemo, ut existimo, dubitaret, quin inter canonicas Scripturas esset numeranda, » inquit Franciscus Suarez, in ш, part. Thom. qu. 37, art. 4, disp. 20. Quanquam ego neminem prudentem dubitaturum existimaverim, privatas beatissimæ Virginis litterulas longe alio habendas fuisse loco, quam divinum ipsius hymnum in sacrum canonem relatum, Luc. 1, 46, ex quo impostor postremam epistolæ hujus clausulam emendicavit; « et exsultet spiritus tuus in Deo salutari tuo;» sicut et ex Paulina Epistola, post obitum Virginis scripta, parænesim illam Sta in fide, et viriliter age (1 Corinth. xvi, 13). Ut stupidum omnino esse oporteat, qui non in plumbea pot.us legenda (cui eam Jacobus Genuensis curavit inserendam) quam in aureo divinarum Scripturarum canone, epistolium istud collocandum esse dubitaverit. USSER. (23) Condiscipulo. Ita ex prima editione et mss. codicibus exhibuimus; ubi vulgati libri legunt «< discipulo.» Magdalen. codex habet «< et condiscipulo.>> IBID. (24) Christianitatis. « Susceptæ, » additur in prima editione, anni 1495; pro quo in ms. Lincoln., Cantabrig. et Montacut. male legitur ejus ceptæ. » IBID. (25) Firmiter. Ms. Magdalen. « firmum. » IBID. (26) Conformes. Edit. Paris. an 1495 et Colon. an 1557 « confirmes. » Ista vero locutio, « de moribus et vita voto confirmandis,» Magdeburgensibus historicis (centur. 1, lib. 1, c. 10) a Christi et apostolorum verbis videtur alienior. IBID. (27) Sta in fide, et viriliter age. Ita legit P. Halloixius, qui has epistolas edidisse se dicit, « prout in veterrimis reperiuntur exemplaribus. » In aliis verborum ordo paululum habetur inversus. In Antonino quidem (parte 1 Chronic. tit. 7, cap. 1, § 11) et prima editione Parisiensi an. 1493 cum mss. Magdalen. Lincoln. Cantabrig. et Montacut.: « Sta et viriliter age in fide; » in editione vero Colon.an. 1536 et 1557 et aliis : « Sta, et in fide viriliter age.»> IBID. C D assessor. (28) Ad calcem veteris vulgatæ Ignatii Epistolarum versionis adjectum habebatur hoc illius elogium indeque ex Vaticano primum codice a Cæsare Baronio (ad annum Christi 110, § 9) et cum aliis tribus mss. collatum, Baliolensi, Magdalensi et Pelaviano, nunc denuo a nobis editum. Ut et hujus elogii, et litterarum Mariæ Castabalitæ,et sex Græcarum epistolarum Ignatio affictarum, idem omnino artifex fuisse videatur; idemque interpres, qui secundæ interpolata Ignatianarum Epistolarum sylloges, ex tribus illis mss.multo quam antea integrior et correctior a nobis est hic exhibitus. Et in Petaviano quidem codice, post Epistolam ad Romanos, majusculis litteris apposita sunt ista: Expliciunt Epistolæ sancti Ignatii martyris Antiocensis. Incipit laus, Hironis discipuli sui atque successoris, in eum ; in Baliolensi vero, titulus hic, miniatis litteris descriptus, legebatur: Laus Yronis, in beatum Ignatium, discipuli ejus et successoris; qui ei per revelationem fuerat ostensus, quod esset Sessurus in cathedram ipsius. Cujus Heronis dies natalitius, sive martyrii memoria, in Bedæ Martyrologio ad xv, in Romano, Usuardi, Adonis, et Notkeri, ad xvi Kalend. Novembris, celebratur. IBID. (29) Assertor. Ms. Petavian. «< assessor. » IBID. (30) Confudisti Trajanum, et senatum Romæ. Improbata illa Acta secutus fuisse videtur auctor, in quibus (contra historia fidem) Ignatius Roma ante martyrium prolixa disputatione cum Trajano et senatu concertavisse fingitur. Sic enim in iis legimus : Παραγίνονται ἐν τῇ Ρώμῃ, καὶ προσήνεγ καὶ τῷ αὐτοκράτορι Τραιανῷ τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ. Καὶ ἐκέλευσεν ὁ αὐτοκράτωρ εἰσαχθῆναι αὐτὸν, παρούσης τῆς συγκλήτου. « Pervenerunt ad urbem Romam: et nuntiaverunt imperatori de adventu ejus.Et jussit imperator adduci eum, præsente senatu. » Tum longi sermones inter eos ibi habiti (cum tamen Trajanus longissime abesset, in partibus Orientis) et varia cruciatuum genera lgnatio imposita, commemorantur. Quæ fabula inde non in alia solum Latinorum Martyrologia est traducta, sed etiam in novissimum Romanum, in quo (ad Kalend. Februar.) Ignatius. « Romæ, præsente Trajano, circumsedeňte senatu, immanissimis pœnarum sup Seu sententiæ sancti Ignatii, quæ in ejus Epistolis non exstant. (GALLAND, Vet. Patr. Biblioth. I, 287.) I. Apud JOANN. CHRYSOSTOMUM homil. de Anathemate, num. 3, Ex edit. BB. Paris. tom. I, pag. 693. C. Vultis discere, quid dixerit vir quidam sanctus, Β qui ante nos et de successione apostolorum fuit,ac martyrio dignatus est? Ut hujus verbi molestiam indicaret, hoc usus exemplo est : « Quemadmodum si quis, privatus cum sit, regiam purpuram induerit, tum ipse; tum commilitones ejus, quasi tyranni e medio tolluntur: sic qui Dominico utuntur decreto,et hominem Ecclesia anathema faciunt, in extremam se perniciem abducent, dignitatem Filii usurpantes. » Βούλεσθε μαθεῖν οἷά τις ἐφθέγξατο ἅγιός τις προ ołá ἡμῶν τῆς διαδοχῆς τῶν ἀποστόλων γενόμενος, δς καὶ μαρτυρίου ἠξίωτο; Δεικνὺς τούτου τοῦ λόγου τὸ φορτικόν, τοιούτῳ ἐχρήσατο ὑποδείγματι· « Ον τρόπον ὁ περιθεὶς ἑαυτῷ ἁλουργίδα βασιλικὴν ἰδιώ της τυγχάνων, αὐτός τε καὶ οἱ αὐτῷ συνεργήσαν τες, ὡς τύραννοι ἀναιροῦνται οὕτως, ἔφη, οἱ τῇ δεσποτικῇ ἀποφάσει χρησάμενοι, καὶ ἀνάθεμα τῆς Ἐκκλησίας ποιήσαντες ἄνθρωπον, εἰς παντελῆ ὅλε θρον ἀπάγουσιν ἑαυτοὺς, τὴν ἀξίαν τοῦ Υἱοῦ ἀφορο πάζοντες. » Videsis Epist. ad. Smyrn. interpol., cap. 9. II. Apud eumdem CHRYSOSTOMUM homil. x1 in Epist. ad Ephes.. tom. XI, pag. 86. C. Ex JOANNIS ANTIOCHENI Orat. In donat. monaster., etc. Apud COTELERIUM, Monum. Eccl. Gr. tom. I, pag. 176. Ei qui Ecclesiam Dei offenderit, neque martyrii sanguis, juxta Ignatium Theophorum, ad veniam sufficit. μαρτυ 4 Τῷ δὲ Ἐκκλησίαν Θεοῦ σκανδαλίσαντι οὐδὲ ρίου αἷμα, κατὰ τὸν Θεοφόρον Ἰγνάτιον, ἀρκεῖ εἰς συγχώρησιν. 26 al. equester. 27 IV Reg. xi, 14. 28 f. cupiendo vel non fugiendo. 29 al. terrenis. pliciis primo affectus, leonibus dehinc objectus » D fuisse legitur. Usser. (31) Factus es. « Nunc factus es; » apud Baronium. IBID. (32) Sancte. Deest hæc vox in Baronio. IBID. (33) Et dignum. Baron. « ut dignum. » IBID. (34) Alque a Deo aliena extraneus inveniar. Ms. Baliol.: « non inveniar alienus a Deo. » Petavianus: << atque a Deo alienus inveniar, » IBID. (35) Auriga. Ms. Magdalen. « equester. » IBID. (36) Fugiendo. Ita Vaticanus, et tres nostri Mss., pro quo, ex conjectura, « cupiendo,» substituit P. Halloixius; in Vita Ignatii, cap. 16. IBID. (37) Terris. Baron. « terrenis. »> IBID. (38) Sicuti prius. Ms. Magdalen. « sicut et prius.» Ex Halloixio, vox « prius,» per incuriam excidit. IBID. IV. Apud JOANNEM DAMASCENUM in Sacr. Parallel. lilt. a tit. xxi. Ex edit. Paris. 1712, tom. 11, pag. 358. D. Hæc Melissa perinde Ignatio tribuit; nec aliunde accipi potuerunt quam ex alterutra Fpistota ad Polycarpum, cum tamen in neutra occurrant. Sed nec in Epistola ad Antiochenos, ad quam pertinere feruntur in cod. Rupefulcad. LEQUIN. Videsis Grabium in Spicil. tom. II, pag. 24, ubi eadem exhibentur nonnihil diversa. Apud Cl. LEQUIEN, ex cod. Rupef. hic locus dicitur Κυρίλλου, ἐκ τοῦ ιζ' βιβλίον τῶν κατὰ Ἰουλιανόν. Quod pridem monuerat GRABIUs l. c. pag. 25. FRAGMENTA. Epistolarum genuinarum sancli Ignatii, ex Parallelis Damascenicis Rupefucaldinis, potissimum descripta: quibus quamplurimæ lectiones ms. Medicei vel confirmantur, vel in primis emendantur. JOANNES DAMASCENUS in Sacr. Parallel. Litt. e, tit. XLVII, ex edit. Paris. 1712, tom. II, pag. 779, B. Τοῦ ἁγίου ΙΓΝΑΤΙΟΥ του Θεοφόρου, ἐκ τῆς πρὸς ΣΜΥΡΝΑΙΟΥΣ. Πάντες τῷ ἐπισκόπῳ ἀκολουθεῖτε ὡς Ἰησοῦς Χρισ Sancti IGNATII Theophori, ex Epistota ad Omnes episcopum sequimini ut Jesus Christus |
