suum mortuum. 39. Notæ et variæ lectiones ad cap. XIII lib. II Regum. nominat. » Drusius in hunc locum, καρπωτόν, manuleatam. Notum ut καρπός pro manu usurpetur. Unde, πόνοι τῶν καρπῶν σου, quod male reddunt, labores fructuum tuorum. Hactenus Drusius, cui mallem adstipulari, quam Procopio, qui vult signilicari intextam fructibus. V. 20. "Αλλ., σιώπησον. Reg. Ibid. "Αλλ., μὴ προσποιοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ σου τοῦ λαλῆσαι. Reg ν. 23. "Αλλ., μετὰ δύο ἔτη ἡμερῶν. Reg. V. 24. "Αλλ., πρὸς τὸν δοῦλον αὐτοῦ. Reg. V. 51. "Αλλ., καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τῆς γῆς. Reg Ο. τὸν λαλοῦντα πρὸς σὲ βῆμα, ἄγαγε αὐτὸν πρὸς μὲ, καὶ οὐ μὴ προσθή σῃ ἅψασθαί σου. 11. Μνημονευσάτω δὴ ὁ βασιλεὺς τὸν Κύριον Θεὸν αὐτοῦ πληθυνθή ναι ἀγχιστέα τοῦ αἵματος τοῦ δια φθεῖραι, καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσε τὸν υιόν μου. Αλλος, μνησθήτω δὴ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τοῦ Κυρίου Θεοῦ. Ὅτι ἐὰν πληθύνωσιν οἱ ἀγχι στεύοντες τὸ αἷμα ἐν τοῖς γειώραις, καὶ οὐκ ἐξάξεις τὸν υἱόν μου. 15. Ἵνα τί ἐλογίσω τοιοῦτο ἐπὶ λαὸν Θεοῦ; Ἢ ἐκ στόματος τοῦ βασιλέως ὁ λόγος οὗτος ὡς πλημμέλεια, τοῦ μὴ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸν ἐξωσμένον αὐτοῦ; 14. Οτι θανάτῳ ἀποθανούμεθα, καὶ ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὸ καταφερόμενον ἐπὶ τῆς γῆς, ὅ οὐ συναχθήσεται, καὶ λήψεται ὁ Θεὸς ψυχήν. 15. Καὶ νῦν ὅ ἦλθον λαλῆσαι. Αλλος, καὶ νῦν ὑπὲρ ὧν ἥκω λαλή σα.. 16. "Οτι ἀκούσεται ὁ βασιλεὺς, καὶ ἐξελεῖται τὴν δούλην αὐτοῦ. "Αλ λως, ὅτι ἀκούσει ὁ βασιλεὺς ῥύσα σθαι τὴν δούλην αὐτοῦ. 20. Ἕνεκεν τοῦ περιελθεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ῥήματος τούτου δ ἐποίησεν ὁ δοῦλός σου. Αλλος, ὅπως κυκλώσῃ τὸ πρόσωπον τοῦ λόγου τούτου. Σοφός καθώς σοφία. Αλλος, φρόνιμος κατὰ τὴν φρόνησιν. LXX INTERPRETES. te verbum, adduc eum ad me, et non adjiciet tangere te. 11. Recordetur nunc rex Domini Dei sui, multiplicando redemptorem sanguinis ad disperdendum : et non tollant filium meum. Alius, recordetur, quæso, dominus meus rex Domini Dei: quia si multiplicentur redimentes sanguinem in advenis, et non educes filium meum. 15. Ut quid cogitasti tale super populum Dei? Numquid ex ore regis verbum hoc tanquam delictum, ut non redire faciat rex ejectum suum ? 14. Quoniam morte moriemur, et tanquam aqua delabens super terram, quae non colligetur, et accipiet Deus animam. 15. Et nunc quod venerim loqui. Alius, et nunc super quibus venio loqui. 16. Quia audiet rex, et liberabit famulam suam. Aliter, quia audiet rex ut eruat famulam suam. 20. Ut verterem faciem verbi hujus quod fecit servus tuus. Al., ut circumiret faciem verbi hujus. Sapiens sicut sapientia. Alius, prudens secundum prudentiam. Sapiens secundum sapientiam. 13. Quare cogitasti hujuscemodi rem contra populum Dei, et locutus est rex verbum istud, ut peccet, et non reducat ejectum suum? 14. Omnes morimur, et quasi aquæ dilabimur in terram, quæ non revertuntur: nec vult Deus perire animam. 15. Nunc igitur veni, ut loquar. 16. Et audivit rex, ut liberaret ancillam suam. 20. Ut verterem figuram sermonis hujus, servus tuus Joab præcepit. Sapiens es, sicut habet sapien 13. 14. 15 16. 20. ΑΚΥΛΑΣ. AQUILA. |
