X. Comites meos benevole suscepistis non deerit vobis merces. Philonem et Rheum Aathopodem, qui me secuti sunt Dei causa, ut ministros Christi Dei suscipientes, bene fecistis. Ii quoque Domino gratias agunt propter vos, quod omnibus modis illos refeceritis. Nil horum vobis erit amissum. Vicissim recreent vos spiritus meus et vincula mea, quæ non contempsistis, quorumque vos non puduit. Nec vestrum pudebit perfectam fidem, Jesum Christum.

B

(91) Φίλωνα καὶ Ῥέον ̓Αγαθόπουν, οἱ ἐπηκολού θησάν μοι εἰς λόγον Θεοῦ, καλῶς ἐποιήσατε ὑποδεξάμενοι ὡς διακόνους Χριστοῦ Θεοῦ· οἳ καὶ εὐχα ριστοῦσιν τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ ὑμῶν, ὅτι αὐτοὺς ἀνεπαύ σατε κατὰ πάντα τρόπον. (92) Οὐδὲν ὑμῖν οὐ μὴ ἀπολεῖται· (93) Αντίψυχον ὑμῶν τὸ πνεῦμά μου καὶ τὰ δεσμά μου, ἃ οὐχ ὑπερηφανήσατε, οὐδὲ ἐπῃσχύν θητε. Οὐδὲ ὑμᾶς ἐπαισχυνθήσεται ἡ τελεία (94) πίστις, Ἰησοῦς Χριστός.

XI. Mittite legatum ad Antiochenos ob pacem restitutam. Oratio vestra pervenit ad Ecclesiam,quæ est Antiochiæ in Syria; unde vinculis Deo maxime placentibus ligatus abductus], omnes saluto, illo episcopatu fungi non dignus, utpote omnium infimus, sed Dei voluntas me dignata est, non juxta conscientiam meam, sed ex gratia Dei, quam perfectam mihi dari opto, ut per orationem vestram Deum consequar. Ut nunc opus vestrum absolutum fiat coram Deo et hominibus, decet ad Dei honorem, ut Ecclesia vestra eligat sacrum legatum, qui, cum ad Syriam usque venerit, congratuletur illis, quod pacem consecuti sint, et suam receperint magnitudinem, ac restitutum sit illis suum corpus Digna igitur mihi res est visa, ut aliquem vestrum mittatis cum epistola, qui una cum illis glorificet tran

Vetus

Ἡ προσευχὴ ὑμῶν (95) ἀπῆλθεν ἐπὶ τὴν Ἐκκλησίαν τὴν ἐν ̓Αντιοχείᾳ τῆς Συρίας· ὅθεν δεδεμένος θεοπρεπεστάτοις δεσμοῖς, πάντας ἁσπάζομαι, οὐκ ὢν ἄξιος ἐκεῖθεν εἶναι, ἔσχατος αὐτῶν ὢν· κατὰ θέα λημα δὲ Θεοῦ κατηξιώθην, οὐκ ἐκ (96) συνειδότος, ἀλλ ̓ ἐκ χάριτος Θεοῦ, ἣν εὔχομαι τελείαν μοι δοθῆ ναι, ἵνα ἐν τῇ προσευχῇ ὑμῶν Θεοῦ ἐπιτύχω. Ἵνα οὖν τέλειον ὑμῶν γένηται τὸ ἔργον καὶ ἐπὶ γῆς καὶ ἐν οὐρανῷ, πρέπει εἰς τιμὴν Θεοῦ (97) χειροτονήσαι τὴν Ἐκκλησίαν ὑμῶν θεοπρεσβύτην, εἰς τὸ γενόμενον έως Συρίας συγχαρῆναι αὐτοῖς, ὅτι εἰρηνεύουσιν, καὶ ἀπέλαβον τὸ ἴδιον μέγεθος, καὶ ἁπεκατεστάθη αὐτοῖς τὸ ἴδιον (78) σωματεῖον. Εφάνη μοι οὖν ἄξιον πρᾶγμα, πέμψαι τινὰ τῶν ὑμετέρων μετ ̓ ἐπιστολῆς, ἵνα συνδοξάσῃ τὴν κατὰ Θεὸν αὐτοῖς γενομένην εἰδίαν, καὶ interpres.

C

et Deum et episcopum cognoscere. Honorans episcopum, a Deo honoratus est: qui occultans ab episcopo aliquid operatur, diabolo præstat obsequium. Omnia igitur vobis in gratia superabundent: digni enim estis. Secundum enim omnia me quiescere fecistis; et vos Jesus Christus. Absentem me et præsentem dilexistis. Retribuat vobis Deus; propter quem omnia sustinentes, ipsum adipiscemini.

CAPUT X.

Philonem et Reum [et] Agathopum, qui secuti sunt me in verbum Dei, bene fecistis suscipientes ut ministros Dei Christi: qui et gratias agunt Domino pro vobis; quoniam ipsos quiescere fecistis secundum omnem modum. Nihil vobis utique deperibit. Conformis animæ vestræ spiritus meus, et vincula mea, quæ non despexistis neque erubuistis; neque vos erubescet perfecta fides, Jesus Christus.

CAPUT IX.

Oratio vestra pervenit ad Ecclesiam quæ est in Antiochia Syria; unde ligatus Deo decentissimis vinculis omnes saluto, non exsistens dignus inde esse, extremus ipsorum exsistens : secundum voluntatem autem Dei dignus factus sum, non ex conscientia, sed ex gratia Dei : quam oro perfectam mihi dari,ut in oratione vestra Deo potiar. Ut igitur perfectum vestri fiat opus in terra et in cœlo; decet ad honorem Dei, ordinare Ecclesiam vestram Deo venerabilem, in factum usque Syriam congaudere ipsis, quoniam pacem habent et acceperunt propriam magnitudinem, et restitutum est ipsis proprium corpusculum. Visum est mihi igitur Deo digna res, mittere aliquem vestrorum cum epistola: ut conglorificent eam,

(90) Ita Jacobsonus. Cæteri ἁμείβῃ.

(91) Cf. ad Philad., c. 11

(92) I. e. Pro omnibus illis beneficiis mercedem recipietis.

(93. Cf. ad Ephes., c. 21 ; ad Polyc., e. 2 et 6. (94) I. e qui perfecte fidelis est. Similiter: πι, στὸς ὁ Θεός 1 Cor. 1, 9, x, 13; I Thess. v 24 ; Η Thess. 111, 3.

D

(95) An fama solum, an litteris, an effectu? Effectu, procul dubio. Jac. Cf. ad Philad., c. 10 : ad Polyc., c. 7.

(96) Non quod mihimetipsi vel minimum sim conscius, quasi ipse meruissem. SMITH. (97) Cf. ad Philad., c. 10.

(98) Sc. Ecclesiæ.

ὅτι λιμένος ἤδη ἐτύγχανεν τῇ προσευχῇ ὑμῶν. Τέ- Α quilitatem, quam juxta Dei voluntatem sunt conseλειοι ὄντες, τέλεια καὶ φρονεῖτε. (99) Θέλουσιν γὰρ ὑμῖν εὐπράσσειν Θεὸς ἕτοιμος εἰς τὸ παρασχεῖν.

XII. Salutationes.

XIII. Salutationes.

Vetus interpres.

quæ secundum Dcum, ipsis factam tranquillitatem; et quoniam portu jam potita est, oratione vestra. Perfecti exsistentes, perfecta et sapite. Volentibus enim vobis bene facere, Deus paratus est ad tribuere.

CAPUT XII.

Salutat vos charitas fratrum, qui in Troade: unde et scribo vobis per Burrhum, quem misistis mecum simul Ephesiis fratribus vestris; qui secundum omnia me quiescere fecit. Et utinam omnes ipsum imitentur, exsistentem exemplarium Dei ministerii. Remuneret ipsum gratia secundum omnia. Saluto Deo dignum episcopum, et Deo decens presbyterium, et conservos meos diaconos; et singillatim et communiter omnes, in nomine Jesu Christi, et carne ipsius, et sanguine, et passione, et resurrectione carnali et spirituali, in unitate Dei et vestri. Gratia vobis, et misericordia, et pax, et sustinentia semper.

CAPUT XIII.

Saluto domos fratrum meorum, cum uxoribus et filiis; et virgines vocatas viduas. Valete mihi in virtute Patris. Salutat vos Philon, mecum exsistens. Saluto domum Thaviæ, quam oro firmari fide et charitate carnali et spirituali. Saluto Alken, desideratum mihi nomen ; et Daphnum incomparabilem, et Eutecnum, et omnes secundum nomen. Valete in gratia Dei.

habet Deum Patrem et Dominum Jesum Christum A πημένῳ ὑπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ plurimam salutem. Χριστοῦ, πλεῖστα χαίρειν.

I. Laus et

Piam montem tuam, velut supra petram immobilem fundatam, comprobans, summis eveho laudibus, quod dignus sim habitus sancta tua facie, qua utinam semper frui possim in Deo. Obsecro te per gratiam, qua indutus es, ut augeas cursum tuum, omnesque adhorteris, ut salventur.Defende locum tuum in omni cura carnali et spirituali, Unitatis curam habe,qua nihil melius. Omnes perfer, ut et te perfert Dominus. Omnes tolera in charitate, sicut et facis. Precibus vaca perpetuis. Postula sapientiam majorem, quam habes. Vigila, insomnem spiritum possidens. Singulis loquere,ut potes Deo adjuvante.Cunctorum ægrotationes por- Β ta, sicut perfectus athleta. Ubi plus laboris, ibi magnum lucrum.

adhortatio.

(9) Αποδεχόμενός σου τὴν ἐν Θεῷ γνώμην, ἡδρασμένην ὡς ἐπὶ πέτραν ἀκίνηον, ὑπερ δοξάζω (10), καταξιωθεὶς τοῦ (11) προσώπου σου τοῦ ἀμώμου, οὗ (12) ὀναίμην ἐν Θεῷ. Παρακαλῶ σε ἐν χάριτι (13), ᾖ (14) ἐνδέδυσαι, (15) προσθεῖναι τῷ δρόμῳ σου, καὶ πάντας παρακαλεῖν, ἵνα σώζωνται. (16) Ἐκδίκει σου τὸν κόπον ἐν πάσῃ ἐπιμελείᾳ σαρκικῇ τε καὶ πνευ. ματικῇ. Τῆς ἑνώσεως φρόντιζε, ἧς οὐδὲν ἄμεινον. Πάντας βάσταζε, ὡς καὶ σὲ ὁ Κύριος. Πάντων ἀνέχου ἐν ἀγάπῃ, ὥσπερ καὶ ποιεῖς. Προσευχαῖς σχόλαζε (17) ἀδιαλείπτοις. (18) Αὶτοῦ σύνεσιν πλείονα ἧς ἔχεις. Γρηγόρει, ἀκοίμητον (19) πνεῦμα κεκτησ μένος. Τοῖς κατ ̓ ἄνδρα κατὰ (20) βοήθειαν Θεοῦ λάλει· Πάντων τὰς νόσους βάσταζε, ὡς τέλειος ἀθλη τής. Οπου πλείων κόπος, πολὺ κέρδος.

II. Continuatio adhortationum.

Bonos discipulos si amaveris, nullam inde mereris gratiam; potius pestilentiores in mansuetu

Καλοὺς μαθητὰς (21) ἐὰν φιλῇς, χάρις σοι οὐκ ἔστιν· μᾶλλον του; (22) λοιμοτέρους ἐν πραότητι Vetus interpres.

Ignatius, qui et Theophorus, Polycarpo episcopo Ecclesiæ Smyrnæorum, magis autem visitato a Deo Patre et Domino Jesu Christo, plurimum gaudere.

CAPUT I.

Acceptans tuam in Deo sententiam, firmatam ut supra petram immobilem, superglorifico, dignificatus tua facie immaculata, qua fruar in Deo. Deprecor te in Dei gratia qua indutus es, apponere cursui tuo, et omnes deprecari ut salventur. Justifica locum tuum in omni cura carnali et spirituali. Unionem cura, qua nihil melius. Omnes supporta; ut et te Dominus. Omnes sustine in charitate; quemadmodum et facis. Orationibus vaca indesinentibus. Pete intellectum ampliorem eo quem habes. Vigila,non dormientem spiritum possidens. Singulis secundum consuetudinem Dei loquere. Omnium ægritudines porta,ut perfectus athleta. Ubi major labor, multum lucrum.

CAPUT II.

Bonos discipulos si diligas, gratia tibi non est: magis deteriores in mansuetudine subjice. Non omne

runt Hutherus (in Illgenii Zeitschr. für histor. theol., C
t. XI, p. 62 sqq.) et Düsterdieck, De Ignatianarum
epistolarum authentia, etc., p. 42 seqq. Multi enim
contendebant, vix esse verisimile, quod Ignatius
duas epistolas ad Smyrnæos miserit, unam ad
Smyrnæos in commune, alteram ad episcopum
Smyrnæ separatim. Sed clare id narrat Eusebius,
Hist. eccl., 1, 36. Epistolæ ad Polycarpum duplex
exstat versio Syriaca, seu potius duo codices unius
ejusdemque versionis, quorum alter sæculo sexto,
alter octavo exaratus videtur. Vetustiorem codicem
typis exscribendum curavit Curetonus, 1. c.. junio-
ris codicis lectiones variantes, quæ paucissimæ et
nullius ponderis sunt, addens. Uterque codex pri-
mam tantum epistolæ partem (usque ad finem ca-
pitis sexti) continet. E capitibus autem 7 et 8
Syrus duas tantum sententias mutatus est, easque
cum fine capitis sexti conjunxit. Cæterum Syrus in
vertenda hac epistola exemplar Græcum pene ad
verbum secutus est.

(9) ̓Αποδέχομαι probo, comprobo, acceptum habeo. PEARSON. Try έv Oε vóμzv. 8imilii modo Ignatius in epistola ad Rom., c. 7, scribit: Th εἷς Θεόν μου γνώμην.

(10 Sc. v, quod Syrus legit.

(11) Toй TOOGROU GO. Nunquam igitur ante viderat Polycarpum. PEARS.

(12) Cfr. Ignat. ad Ephes., c. 2: ad Magn., c. 2 et 12; ad Rom., c. 5.

(13) Smithius contra auctoritatem ms. addit

D

eo,quod ne apud interpolatorem quidem legimus. (14) Evôéducat. Imitatur S. Paulum, qui voce ἐνδύω et ἐνδύομαι hoc sensu sæpe utitur, e. g. Ephes. vi, 14; Cod. 1, 12. PEARS.

(15) Hρoonεival to pópy. Similia in S. Scriptura legimus: pouν tòv opóμov. Act. XIII, 25; TEAεLOUν TOν opóμov. Act. xx, 24; II Tim. iv, 7.

(16) I. e. defende episcopatum tuum. Hanc sententiam Syrus, minus eam intelligens, ita vertit: Eas res requires, quæ conveniunt cum omni cura corporis et animæ.

(17) Adiaλeintoic apud Syrum non exstat.

(18) Nil habet hic focns rusticitatis seu arrogan. tiæ, ut Dallæus contendebat. Fraterno tantum amore ductus beatus Ignatius, Polycarpum suum ad Ecclesiam studiose fovendam ac preces assidue fundendas hortatus est. DUESTERDIECK.

(19) Apud Damascenum qui hunc locum citat, legitur azolμytov öpμa, quod idem est; intelligit enim ὄμμα τῆς ψυχῆς. PEARS. Syrus cum Græco textu nostro legit πνεῦμα.

(20) Interpolator habet oporetav, Latinus interpres consuetudinem. Syrus legisse videtur xati θέλημα seu βουλήν, vertit enim: Concordans cum voluntate Dei.

(21) Post μαθητάς Syrus legisse videtur μόνον, quod non interpolator quidem agnoscit.

(22) Adjectivum λotuóc sæpius legitur apud LXX Interpretes, et apud S. Barnab., c. 10.

ὑπότασσε. Οὐ πᾶν τραῦμα τῆ αὐτῇ ἐμπλάστρῳ θερα- A dine subjice. Non omne vulnus eodem emplastro

πεύεται. Τοὺς (23) παροξυσμούς ἐμβροχαῖς πανε. (24) Φρόνιμος γίνου ὡς ὄφις ἐν ἅπασιν, καὶ ἀκέ ραιος (25) ὡσεὶ περιστερά. Διὰ τοῦτο σαρκικὸς εἴ καὶ πνευματικὸς, ἵνα τὰ φαινόμενά σου εἰς πρόσω που κολακεύῃς· τὰ δὲ (26) ἀόρατα αἴτει, ἵνα σοι φανερωθῇ, ὅπως μηδενὸς λείπῃ, καὶ παντὸς χαρί σματος περισσεύης. Ὁ καιρὸς ἀπαιτεῖ σε, ὡς κυβερ• νῆται (27) ἀνέμους, καὶ ὡς χειμαζόμενος λιμένα, εἰς τὸ Θεοῦ ἐπιτυχεῖν. Νήφε ὡς Θεοῦ ἀθλητής· τὸ θέμα ἀφθαρσία καὶ ζωὴ αἰώνιος, περὶ ἧς καὶ σὺ πέπεισαι. Κατὰ πάντα σου (28) ἀντίψυχον ἐγὼ καὶ τὰ δεσμά μου, ἃ ἡγάπησας.

curatur. Impetus febriles superfusionibus seda. Prudens esto, sicut serpens, in omnibus, et simplex ut columba. Idcirco corporalis es et spiritualis, ut, quæ coram te apparent, placide tractes; invisibilia autem petas ut manifestentur tibi,ne tibi quidquam desit et omni dono abundes. Tempus expetit te, ut gubernator ventos, et ut tempestate jactatus portum, ut cum tuis Deum assequaris. Sis sobrius ut Dei athleta; præmium propositum est immortalitas et vita æterna, de qua et tibi persuasum est. In omnibus vicissim recreeris me et vinculis meis, quæ dilexisti.

III. Continuatio.

(29) Οἱ δοκοῦντες ἀξόπιστοι εἶναι καὶ (30) ἑτερο- Β Qui videntur fide digni esse, et aliena docent, te διδασκαλοῦντες, μή σε καταπλησσέτωσαν. Στήθι ἑδραῖος ὡς (31) ἄκμων τυπτόμενος. Μεγάλου ἐστὶν ἀθλητοῦ τὸ δέρεσθαι καὶ νικᾶν. Μάλιστα δὲ ἕνεκεν Θεοῦ πάντα ὑπομένειν ἡμᾶς δεῖ, ἵνα καὶ αὐτὸς ἡμᾶς ὑμομείνῃ. (32) Πλέον σπουδαῖος γίνου οὗ εἴ. Τοὺς καιρούς καταμάνθανε. Τὸν (33) ὑπὲρ καιρὸν προστ δόκα, τὸν ἄχρονον, τὸν ἀόρατον, τὸν δι' ἡμᾶς ὁρατὸν, τὸν ἀψηλάφητον, τὸν ἀπαθῆ, τὸν δι ̓ ἡμᾶς παθητὸν, τὸν κατὰ πάντα τρόπον δι' ἡμᾶς ὑπομείναντα.

non perterrefaciant. Sta firmus ut incus,quæ percutitur. Magni athletæ est cædi et vincere. Maxime vero propter Deum omnia sustinere nos oportet, ut et ipse nos sustineat. Studiosior fias, quam es. Tempora perpende. Eum, qui ultra tempus est, exspecta, intemporalem, invisibilem, propter nos visibilem, impalpabilem, impatibilem, propter nos patibilem, qui omni modo propter nos sustinuit.

IV. Continuatio.

Viduæ ne negligantur. Post Dominum tu earum curator sis. Nihil sine tua voluntate fiat, neque tu quidquam sine Dei voluntate agas ; quod nec facis, cum sis constans. Crebrius conventus fiant. Nomi

Χῆραι μὴ ἄμελείσθωσαν. (34) Μετὰ τὸν Κύριον σὺ αὐτῶν φροντιστὴς ἔσο. Μηδὲν ἄνευ γνώμης σου γινέσθω, μηδὲ σὺ ἄνευ Θεοῦ [ (35) γνώμης] τι πρᾶσ σε· ὅπερ οὐδὲ πράσσεις, (36) εὐσταθής. (37) Πυκνότερον συναγωγαί γινέσθωσαν. Ἐξ ὀνόματος πάν- C natim omnes quære. Servos et ancillas ne con

Vetus interpres.

vulnus eodem einplastro curatur. Exacerbationes in pluviis quieta. Prudens fius, ut ser pens, in omnibus: et simplex, ut columba. Propter hoc carnalis es et spiritualis, ut manifesta in tuam faciem blandiaris : invisibilia autem petas, ut tibi manifestentur; ut nullo deficias, et omni charismate abundes. Tempus expetit te, ut gubernatores ventos; et ut qui in procella est, portum ad Deo potiendum. Vigila, ut Dei athleta : thema, incorruptio et vita æterna ; de qua et tu confisus es. Secundum omnia, tui refrigerium ego, et vincula mea quæ dilexisti.

CAPUT III.

Qui videntur fide digni esse et altera docent, non te stupefaciant. Sta firmus, ut incus percussa. Magni est athlete discerpi et vincere: maxime autem propter Deum omnia sustinere nos oportet ; ut et ipse nos sustineat. Plus studiosus fias, quam es. Tempora considera: eum qui supra tempus, exspecta, intemporalem ; invisibilem, propter nos visibilem ; impalpabilem, impassibilem, propter nos passibilem, secundum omnem modum propter nos sustinentem.

CAPUT IV.

Viduæ non negligantur. Post Dominum ut ipsarum curator esto. Nihil sine sententia tua fiat; neque tu

(23) Hæc male vertit Syrus : id quod aculum est D et secat, lenitate mitiga. Pro παροξυσμούς legisse videtur παράξυσμα.

(24) Cfr. Matth. x, 16.

(25) Syrus hanc sententiam pluribus verbis explicat.

(26) I. e. arcana eitia quorumdam. Jus. Arcana mysteria Dei, aut, quæ in futuro evenient. SMITH. (27) Syrus vertit, navem.

(28) Cir. Ignat. ad Symrn., c. 10; ad Ephes., c. 21. Syrus vertit, sim loco animæ tuæ ἀντὶ ψυχῆς.

(29) Syrus legisse videtur: Οἱ δοκοῦντές τι εἶναι. (30) Cfr. I Tin. 1, 3; vi, 3.

(31) Syrus, vocabulum άκμων male intelligens, exhibet : sta firmus ut athleta, qui percutitur.

(32) Πλέον σπουδαῖος κ. τ. λ. Hæc usque ad finem capitis Syriace citantur a Severo, patriarcha Antiocheno, apud Curetonum, 1. c., p. 28.

(33 Ita codex ms. divise ὑπὲ καιρόν. libri impressi composite υπέρκαιρον, alio prorsus sensu

nimis maturus. JAC

(34) Syrus habet, propter Dominum.

(35) Adde γνώμης, quod habet interpolator,quod legit Syrus. quodque in citatione hujus loci (in hom milia de unico utriusque Testamenti legislatore, vulgo S. Chrysostomo tributa) reperitur.

(36) Syrus cum interpolatore legit: ὅπερ οὐδὲ πράσσεις. Εὐστάθει.

(37) Ηυκνότερον. Pearsonus de confertis et plenis, non de crebris conventibus exponit. At cfr. Ignat. ad Ephes., c. 13. Jac.

temnas ; sed nec ipsi superbiant,verum ad gloriam Α τας (38) ζήτει. (39) Δούλους καὶ δούλας μὴ ὑπερη

Dei plus serviant, ut potiorem libertatem a Deo consequantur. Non desiderent communibus sumptibus e servitute redimi, ne servi inveniantur cupiditatis.

V. Quid conjuges, cælibes, Malas artes fuge; magis autem de illis coram populo loquere. Sororibus meis dicito, ut Dominum ament, et maritis contentæ sint carne ac spi. ritu. Similiter et fratribus meis manda in nomine Jesu Christi, ut diligant conjuges suas sicut Dominus Ecclesiam 14.Si quis potest in castitate manere, ad honorem ejus, qui Dominus est carnis,in humilitate maneat. Si glorietur, periit; et si se majorem episcopo censeat, interiit. Decet vero, ut sponsi et sponsæ de sententia episcopi conjugium faciant, ut nuptiæ secundum Dominum sint, non secundum cupiditatem. Omnia ad honorem Dei fiant.

B

φάνει· ἀλλὰ μηδὲ αὐτοὶ φυσιούσθωσαν, ἀλλ ̓ εἰς δόξαν Θεοῦ πλέον δουλευέτωσαν, ἵνα κρείττονος ἐλευθερίας ἀπὸ Θεοῦ τύχωσιν. Μὴ ἐράτωσαν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ἐλευθεροῦσθαι, ἵνα μὴ δοῦλοι εὐρεθῶσιν ἐπιθυμίας. sponsos moneat episcopus.

(40) Τὰς κακοτεχνίας φεύγε· μᾶλλον δὲ περὶ τούτων (41) ὁμιλίαν ποιοῦ. Ταῖς ἀδελφαῖς μου προσλάλει, ἀγαπᾶν τὸν Κύριον, καὶ τοῖς συμβίοις ἀρκεῖσθαι σαρκὶ καὶ πνεύματι. Ὁμοίως καὶ τοῖς ἀδελφοῖς μου παράγο γελλε ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγαπᾶν τὰς συμβίους ὡς ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησίαν. Ε' τις δύναται ἐν ἁγνείᾳ μένειν εἰς τιμὴν τοῦ (42) Κυρίου τῆς σαρ κός, ἐν ἀκαυχησίᾳ μενέτω. Ἐὰν καυχήσηται, ἀπώ. λετο· καὶ ἐὰν γνωσθῇ πλέον τοῦ ἐπισκόπου, ἔφθαρται. (43) Πρέπει δὲ τοῖς γαμοῦσι καὶ ταῖς γαμουμέ ναις, μετὰ γνώμης τοῦ ἐπισκόπου τὴν ἔνωσιν ποιεῖ. σθαι, ἵνα ὁ γάμος ᾖ κατὰ Θεὸν, καὶ μὴ κατ' ἐπιθυμίαν. (44) Πάντα εἰς τιμὴν Θεοῦ γινέσθω.

VI. Officia gregis Christiani.

Episcopo attendite, ut et Deus vobis attendat. Utinam ego vicissim recreare possim eos, qui subditi sunt episcopo, presbyteris, diaconis ; et utinam mihi contingat cum illis partem habere in Deo. Collaborate vobis mutuo ; una certate, una currite, compatimini, una dormite, una exsurgite, ut Dei administratores, familiares et ministri. Placete illi, cui militatis, a quo et stipendia fertis. Nemo C vestrum desertor inveniatur. Baptismus vester ma

(45) Τῷ ἐπισκόπῳ προσέχετε, ἵνα καὶ ὁ Θεὸς ὑμῖν. (46) Αντίψυχον ἐγὼ τῶν ὑποτασσομένων τῷ ἐπισκόπῳ, πρεσβυτέροις, διακόνοις· καὶ μετ ̓ αὐτῶν μοι τὸ μέρος γένοιτο σχεῖν ἐν Θεῷ. Συγκοπιᾶτε ἀλλήλοις. συναθλεῖτε, συντρέχετε, συμπάσχετε, συγκοιμᾶσθε, συνεγείρεσθε, ὡς Θεοῦ οἰκονόμοι καὶ παρεδροι καὶ ὑπηρέται. (47) Αρέσκετε ᾧ στρατεύεσθε, ἀφ' οὗ καὶ τὰ [48] ὀψώνια κομίζεσθε. Μήτις ὑμῶν δεσέρτωρ εὐρεθῇ. Τὸ βάπτισμα ὐμῶν μενέτω 49 ὡς ὅπλα, ἡ Vetus interpres.

sine Deo quid operare: quod autem operaris, sit bene stabile. Sæpius congregationes fiant: ex nomine omnes quære. Servos et ancillas ne despicias, sed neque ipsi inflentur; sed in gloriam Dei plus serviant, ut meliori libertate a Deo potiantur. Non desiderent a communi liberi fieri; ut non servi inveniantur concupiscentiæ.

CAPUT V.

Malas artes fuge: magis autem de his homiliam fac. Sorores meas alloquere, diligere Dominum, et viris sufficere carne et spiritu. Similiter et fratribus meis annuntia in nomine Jesu Christi, diligere uxores, ut Dominus Ecclesiam. Si quis potest in castitate manere, in honorem carnis Domini, in ingloriatione Domini maneat. Si glorietur, perditur: et si videri velit plus episcopo, corruptus est. Decet autem ducentes et ductas, cum sententia episcopi unionem facere; ut sit secundum Deum, et non secundum concupiscentiam. Omnia in honorem Dei fiant.

CAPUT VI.

Episcopo attendite,ut et Deus vobis. Unanimis ego cum subjectis episcopo, presbyteris diaconis : et cum ipsis mihi pars fiat capere in Deo. Collaborate ad invicem, concertate, concurrite, compatimini,condormite, consurgite, ut Dei dispensatores, et assessores et ministri. Placete cui militatis; a quo et stipendia fertis. Nullus vestrum otiosus inveniatur.Baptisma vestrum maneat ut scutum, fides ut galea, charitas 44 Ephes. v, 25.

(38) I. e. universos nominatim ad congressus D sacros convoca. Jac.

(39) Cfr. Neander, « Kirchengesch., » I, p. 300. (40) I. e. « malas doctrinas, hæreses. »

(41) I. e. « frequenter orationes coram populo de his malis doctrinis habeantur. » In prioribus meis editionibus cum interpolatore legi: Ομιλίαν μὴ ποιού. Cum vero particula negativa non solum in codice Mediceo (textus Græci), sed etiam in veteribus versionibus Latina et Syriaca non reperiatur, nunc eam omittendam putavi.

(42) I. e. « ejus, qui corpora nostra resuscitat,et cujus membra corpora nostra sunt. » Cfr. 1 Cor. vi, 14, 15. Jac. Alii reddunt, « ad honorem carnis Dominic. » Pari modo etiam Syrus vertit, ac si legisset : Εἰς τιμὴν τῆς σαρκὸς τοῦ Κυρίου.

(43) Videatur Neander, l. c., p. 321.
(44) Cfr. I Cor. x, 31.

(45) Quia epistola, ad episcopum Smyrnæ destinata, ex more antiquo legenda etiam erat Smyrnensibus, ideo sanctissimus martyr intermiscet præcepta ad populum. Cor.

(46) Cfr. supra, c. 2; ad Smyrn.. c. 10; ad Ephes., c. 21.

(47) Syrus habet: Placete ei et militate pro eo, ut stipendia ab eo accipiatis. Legisse videtur cum interpolatore κομίσεσθε.

(48) Ignatius compluribus utitur vocabulis Latinis, ex re militari desumptis, a Græcis quoque usu receptis, ὀψώνια, δεσέρτωρ, δεπόσιτα, εκκεπτα.

(49) Μενέτω. Hoc vocabulo utitur Ignatius, quia desertores arma abjiciebant. Pears.