16 Մինչդեռ բանակն Աթենայ ի Սիրակուս վատթարէր Ե- արք հըզօրք մատնեին ի ստըրկութեան լուծ պաչուստ, Ատտիկաստանըն Մո ուսա ըզփըրկութիւն Հըռչակեր Եւ գերեթափ առնէին նըւագքն Հնչեալք ի բացուստ . Այն ինչ նոքա դեռ զողբոցն յերիւրէին եղանակ, Տեսեք, զիարդ յաղթողին կառք ընկապճեալք եւ կառեան Սանձըն սահեր ի ձեռաց, զուր մերկանայր սուր զպատեան . Տայր լուծանել ըզշըղթայն, եւ արձակեալ ըզգերին Ազատութեանդ , ասէր, դիք շուք եւ երգոց քերթողին : ԺԷ Այսպէս եւ քեզ, վենետիկ, եթէ չէին իսկ այլ փառք, ԺԸ ի մանկականս ի տիոց ես սիրեցի զվենետիկ Ոչ անՀաճոյ եւ յայժմուս ինձ կայ յանշուքըս պայման . 17 Քան մինչ պանծայր հրաշագեղ ակնախըտիղ յընդՀանուրս ։ The present there is still for eye and thought, And more, it may be, than I hoped or sought; From thee, fair Venice! have their colours caught: Nor Torture shake, or mine would now be cold and dumb. XX But from their nature will the tannen grow Of eddying storms; yet springs the trunk, and mocks Are worthy of the mountains from whose blocks Of bleak, gray granite into life it came, And grew a giant tree; — the mind may grow the same. XXI Existence may be borne, and the deep root ԺԹ Ոչ յանհնարիցն ինչ է ինձ ըզնա խըռնել անցելովք. ԵՆ ԲՆ Եւ որք ի քէն, վենետիկ, առեալ բերեն զիւրեանց Հիւթ 18 . Են կիրք՝ զորս ոչ ժամանակք ջընջեն ոչ սաստ տանջանաց. Ապ' եթէ ոչ՝ իմքս Համայն լինեին ցուրտք ու անըզգաց : Որպէս սիրեն բարձրագոյնք սոճեաց կանգնիլ ի բարձունս Քարաժեռից ու ապալերկ անպատըսպար կոհակաց, Արմատ ձըգել յամուլ վայր, ուր ոչ նեցուկ առ Հողմունս Ոչ դուն Հող դէմ՝ լեռնակոյտ եւ պըտուտան փոթորկաց . Այլ եւ այնպէս աճեն բունք արհամարՀեալ ըզմրըրկօք , Մինչեւ Հասակք եւ իրանք լիցին լերանցն այն արժան՝ Յորոց ի սեաւ կամ՝ ի գորշ որձաքարուտ ի կըռան Հսկայաբար ջովացեալ եղեն մայրիք սիգասար : Ոչ աննըման սոցին միտք ընդարձակին ճոխաբար : ԻԱ ՙ Գոյ Հնար տեւել էութեան . գոյ հնար կենաց եւ վշտաց Ձըգել արմատըս խորինս ի սիրտ ամուլ եւ ունայն . Ծանրաբեռնեալ գընայ ուղտ ըզճանապարին անկառաչ. Նա քանասար եւ անգամ՝ գայլ սատակի լըռելեայն. Մի վայրապար արասցուք զօրինակօքս այս ապախտ 19 Եթէ անարգ արարածք եւ փանաքի այդոքիկ ոչ Հանեն ճիկ, կըրեն զաղէտըս ցաւոց Ժուժեն եւ Տարցուք եւ մեք մեր վըշտաց՝ Հաստեալքս յընտիր ի կաւոյ . Նա զի եւ կիրք վըտանգացըս՝ կիրք աւուր են միոյ : XXII All suffering doth destroy, or is destroy 'd, Ends: Some, with hope replenish 'd and rebuoy'd, XXIII But ever and anon of griefs subdued There comes a token like a scorpion 's sting, A tone of music summer's eve or spring A flower the wind the ocean which shall wound, Striking the electric chain wherewith we are darkly bound; XXIV And how and why we know not, nor can trace anew, The cold the changed perchance the dead The mourn 'd, the loved, the lost too many!-yet how few! ԻԲ Ամենայն կիրք կամ՝ մաչեն կամ՝ ի կրողացըն մաշին, Եւ թէպէտ այս թէպէտ այն՝ Համայն առնուն կատարած . Են որք ուստի մեկնեցանն՝ յուսով դառնան կաթոգին, Եւ ըստ նախկին տարազու կըկեն զոստայն նոյնամած . Եւ են որոց կորակոր խորշոմերես գիսախայտ, վաղ վաղ ծնգեալք անկանին եղեգնեայ ցպովն յեցարան . Ոմանք կրօնից կան պատկառ եւ այլք զանձինս ի գործ տան, կէսք պատերազմըն յուզեն եւ կեսք ըզչար Համբուրեն իւրաքանչիւր ըստ Հոգւոյ գնացիցն ի վեր կամ՝ ստորին: ԻԳ Այլոչ է վիշտ նըւաճեալ որ ոչ թողցէ զիւր կընի՝ Հանգոյն կարճի խայթուածոց՝ ըզՀարուածոյն նըշանակ, Յար զայրանայ թէ եւ գոգ աչաց Հազիւ տեսանի . Ե- ի փոքուէ պատճառէ կուտին զիւրեաւ ծանրահակ Առիթք ցաւոց զոր ճըգներն ի բաց թափել ի սըրտէն . Ձայն լոկ կամ՝ երգ դաշնակից, ցայգ ամարան կամ` գարուն , Եւ մի ծաղիկ, դոյզն Հողմիկ կամ՝ Ովկիան շառաչուն՝ Են բաւականք ի խըզտել զըսպիս վիրաց զոր առաք, Ցընցել զշըղթայն ելեկտրեայ որովք ուժգինս եմք վարակք: ԻԴ Ոչ զուստ գիտեմք ոչ զընդեր ըզմըտաւոր փայլական գ Եւ ոչ սլանալ յամպն ի վեր՝ յորում` ծածկեալ նայն ղօղի . Սակայն ըզգալ ըզգամք քաջ իսկ Հարուածոց նորոգման, Անզօրք ըզսեաւն եղծուլ Հերկ՝ զոր արկն ի մեզ գողուղի . Եւ ի զբաղման իսկ մերում՝ ընտանեկան պարապմունք Յանըզգաստից մինչ բընաւ ուստեք չըկայր ինչ խէթ մեր, ի տես ածեն ուրուականս՝ երդմնեցուցչաց աննըւէր, Աժլափոխեալս եւ ցըրտինս , գուցէ զմեռեալս մեր սիրունս Ըզկորուսեալս եւ լացեալս, զի բազում թէ եւ նուազունս : |