Vergil's Gedichte. Erklaert von Th. Ladewig...Weidmann, 1876 |
Другие издания - Просмотреть все
Популярные отрывки
Стр. 138 - ... nox erat, et placidum carpebant fessa soporem corpora per terras, silvaeque et saeva quierant aequora, cum medio volvuntur sidera lapsu, cum tacet omnis ager, pecudes, pictaeque volucres, quaeque lacus late liquidos, quaeque aspera dumis rura tenent, somno positae sub nocte silenti.
Стр. 135 - Turn, si qua sonum procul arma dedere, Stare loco nescit, micat auribus et tremit artus, Collectumque fremens volvit sub naribus ignem.
Стр. 80 - Agamemnonias victriciaque arma secutus, fas omne abrumpit ; Polydorum obtruncat, et auro 55 vi potitur. Quid non mortalia pectora cogis, auri sacra fames ? Postquam pavor ossa reliquit, delectos populi ad proceres primumque parentem monstra deum refero, et quae sit sententia posco. Omnibus idem animus, scelerata excedere terra, 60 linqui pollutum hospitium, et dare classibus austros.
Стр. 36 - Trojanas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai ; quaeque ipse miserrima vidi, Et quorum pars magna fui. Quis talia fando Myrmidonum Dolopumve aut duri miles Ulixi Temperet a lacrimis ? et jam nox humida coelo Praecipitat, suadentque cadentia sidera somnos.
Стр. 121 - Parva metu primo; mox sese attollit in auras, Ingrediturque solo, et caput inter nubila condit.
Стр. 11 - Quirinus, jura dabunt ; .dirae ferro et compagibus artis claudentur Belli portae ; Furor impius intus, saeva sedens super arma, et centum vinctus aenis 295 post tergum nodis, fremet horridus ore cruento.
Стр. 74 - Dryadesque puellae) — munera vestra cano. tuque o, cui prima frementem fudit equum magno tellus percussa tridenti, Neptune; et cultor nemorum, cui pinguia Ceae ter centum nivei tondent dumeta iuvenci...
Стр. 48 - Aonas in montis ut duxerit una sororum, 65 utque viro Phoebi chorus adsurrexerit omnis; ut Linus haec illi divino carmine pastor floribus atque apio crinis ornatus amaro dixerit: 'hos tibi dant calamos, en accipe, Musae, Ascraeo quos ante seni, quibus ille solebat 70 cantando rigidas deducere montibus ornos. his tibi Grynei nemoris dicatur origo, ne quis sit lucus, quo se plus iactet Apollo.
Стр. 105 - Aetna ruinis, Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem Turbine fumantem piceo et candente favilla Attollitque globos flammarum et sidera lambit; Interdum scopulos avolsaque viscera montis 575 Erigit eructans liquefactaque saxa sub auras Cum gemitu glomerat fundoque exaestuat imo.
Стр. 29 - Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba. 55 et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos, nunc frondent silvae, nunc formosissimus annus.