Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Nare captantem, nec ineleganti, Manè quicquid de violis eundo Surripit aura: Me reclinatum teneram per herbam ; Quà leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo Nectit in omni. Hæ novo nostrum ferè pectus anno Purior hora : Otia et campos nec adhuc relinquo, Nec magis Phoebo Clytie fidelis; (Ingruant venti licet, et senescat Mollior æstas). Namque, seu, lætos hominum labores Prataque et montes recreante curru, Purpurâ tractus oriens Eods Vestit, et auro; Sedulus servo veneratus orbem Pingere Calpen; Usque dum, fulgore magis magis jam Languido circum, variata nubes Labitur furtim, viridisque in umbras Scena recessit. O ego felix, vice si (nec unquam Fallere Letho! Multa flagranti radiisque cincto Integris ah! quam nihil in viderem, Cum Dei ardentes medius quadrigas Sentit Olympus. ALCAIC FRAGMENT. O LACRYMARUM fons, tenero sacros Felix! in imo qui scatentem LINES ADDRESSED TO MR. WEST, FROM GENOA. Horridos tractus, Boreæque linquens Litora soles. ELEGIAC VERSES, OCCASIONED BY THE sight of the PLAINS WHERE THE BATTLE OF TREBIA WAS FOUGHT. Qua Trebie glaucas salices intersecat unda, Arvaque Romanis nobilitata malis. Et suspirantes ducere moestus aquas; Maurorumque ala, et nigræ increbescere turmæ, Et pulsa Ausonidum ripa sonare fuga: CARMEN AD Written immediately after his journey to Frescati and the cascades of Tivoli, which he had described in a preceding letter to his friend Mr. West. Mater rosarum, cui teneræ vigent Et volucrum celebrata cantu! Pierio Zephyrinus antro Palladiæ superantis Albæ. Præcipiti tremefecit ampe, |