T. Livii ... Historiarum ab urbe condita libri qui supersunt omnes, ex recens. A. Drakenborchii, accedunt notæ integræ ex editionibus J.B.L. Crevierii [ed. by T. Gaisford].

Передняя обложка
 

Избранные страницы

Другие издания - Просмотреть все

Часто встречающиеся слова и выражения

Популярные отрывки

Стр. cxvi - Caieta navim conscensurus, proficiscitur. Unde aliquotiens in altum provectum cum modo venti adversi retulissent, modo ipse iactationem navis caeco volvente fluctu pâti non posset, taedium tandem eum et fugae et vitae cepit; regressusque ad superiorem villam quae paulo plus mille 216 48.
Стр. cxii - Itaque, ut dixi, neque illa Sallustiana brevitas, qua nihil apud aures vacuas atque eruditas potest esse perfectius, apud occupatum variis cogitationibus iudicem et saepius ineruditum captanda nobis est ; neque illa Livii lactea ubertas satis docebit eum, qui 33 non speciem expositionis, sed fidera quaerit.
Стр. cxiv - Pollio multa incuriose, multa breviter prodidisset, me contra dicente neminem scriptorum, quantum ad historiam pertinet, non aliquid esse mentitum, prodente quin etiam in quo Livius, in quo Sallustius, in quo Cornelius Tacitus, in quo denique Trogus manifestis testibus convincerentur, pedibus in sententiam transitum faciens ac manum porrigens 2 iocando praeterea,1 " Scribe," inquit, " ut libet. securus quod velis dices, habiturus mendaciorum comites, quos historicae eloquentiae miramur auctores.
Стр. cxiii - ... mirari me T. Livium, auctorem celeberrimum, in historiarum suarum, quas repetit ab origine urbis, quodam volumine sic orsum: 'Iam sibi satis gloriae quaesitum, et potuisse se desidere, ni animus inquies pasceretur opere.
Стр. cxvi - Moriar, inquit, in patria saepe servata. satis constat servos fortiter fideliterque paratos fuisse ad dimicandum; ipsum deponi lecticam, et quietos pati, quod sors iniqua cogeret, iussisse.
Стр. 95 - non sum nescius, ab eadem neglegentia qua nihil deos portendere vulgo nunc credant, neque nuntiari admodum nulla prodigia in publicum neque in annales referri. ceterum et mihi, vetustas res scribenti, nescio quo pacto antiquus fit animus ; et quaedam religio tenet, quae illi prudentissimi viri publice suscipienda censuerint, ea pro indignis habere, quae in meos annales referam".
Стр. 9 - Lex sociis ac nominis Latini, qui stirpem ex sese domi relinquerent, dabat, ut cives Romani fierent.
Стр. cxv - Ad T. Livium lacteo eloquentiae fonte manantem, de ultimis Hispaniae Galliarumque finibus quosdam venisse nobiles legimus; et quos ad contemplationem sui Roma non traxerat, unius hominis fama perduxit. Habuit illa aetas inauditum omnibus saeculis celebrandumque miraculum, ut urbem tantam ingressi, aliud extra urbem quaererent.
Стр. 29 - Sardinia? insulae forma erat , atque in ea simulacra pugnarum picta. Muñera gladiatorum eo anno aliquot parva alia data ; unum ante cetera insigne fuit T. Flaminini, quod mortis caussa patris sui, cum visceratione epuloque et ludis scenicis, quatriduum dedit.
Стр. cxii - Romanis tantum oratoribus loquatur et tamen de omnibus aetatis suae, quibuscum vivebat, exceptis Caesare atque Marcello, silentium egerit, quis erit modus, si et illos et qui...

Библиографические данные