Deutsche Altertumskunde, Том 1Weidmann, 1870 |
Другие издания - Просмотреть все
Часто встречающиеся слова и выражения
Alexandrien alten ansicht Aristoteles Artemidor aufser aufserdem Avien beiden bernstein beschreibung breite Brittannien busen darnach Diodor Dionysius Ephorus Eratosthenes eratosthenischen erst Erytheia Eudoxus fluss Geminus geographie gewis Griechen griechischen grofsen Hecataeus heifst Herodot Hipparch Iberer Iberien insel insula interpolator iugum jahrhundert jedesfalls Karthager Kelten Kleomedes KMüller konnte Krates küste land Letronne Libyen lichen mafse Massalia Massalioten meer Mela Meroe Movers mündung muss muste mythus nachrichten namen norden nördlichen ocean Odysseus oekumene Orendel parallel periplus phoenizischen Plin Plinius Polybius Posidonius Ptolemaeus Pytheas sage scheint schiefe der ekliptik schliefst scholion Scylax später stadien stadt stelle Strabo südlichen Syene Tartessier Tartessus teil Theopomp Thule Timaeus Ukert vielleicht völker vorgebirge wahrscheinlich westen westlichen wieder wohl zweifel ἀπὸ γὰρ δὲ δὲ καὶ διὰ εἶναι εἰς ἐκ ἐν ἐπὶ καὶ κατὰ μὲν οἱ περὶ πρὸς τὰ τὰς τε τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τῷ τῶν ὑπὸ ὡς
Популярные отрывки
Стр. vi - Man kann die Naturpoesie das Leben in der reinen Handlung selbst nennen, ein lebendiges Buch, wahrer Geschichte voll, das man auf jedem Blatt mag anfangen zu lesen und zu verstehen, nimmer aber ausliest noch durchversteht. Die Kunstpoesie ist eine Arbeit des Lebens und schon im ersten Keim philosophischer Art.
Стр. 493 - Oceanum, qui saevas undique pristis 15 aequoreosque canes, ratibus consurgere prensis. accumulat fragor ipse metus. iam sidere limo navigia et rapido desertam flamine classem seque feris credunt per inertia fata marinis iam non felici laniandos sorte relinqui.
Стр. 301 - Sciendum et hoc quod umbra terrae, quam sol post occasum in inferiore hemisphaerio currens sursum cogit emitti, ex qua super terram fit obscuritas quae nox vocatur, sexagies in altum multiplicatur ab ea mensura quam terrae diametros habet; et hac longitudine ad ipsum circulum per quem sol currit erecta, exclusione luminis tenebras in terram refundit.
Стр. 471 - Brendani sedes, ascendit, ibiquefuit tentorium suum, ubi erat et introitus unius navis. Sanctus Brendanus et qui cum eo erant, acceptis ferramentis, fecerunt naviculam levissimam, costatam et columnatam ex vimine, sicut mos est in illis partibus, et cooperuerunt eam coriis bovinis ac rubricatis in cortice roborina, linieruntque foris omnes juncturas navis...
Стр. 487 - Hac re mare, quod gremio litorum accipitur, nusquam late patet, nee usquam mari simile, verum, aquis passim interfluentibus ac saepe transgressis, vagum atque diffusum, facie amnium, spargitur...
Стр. 88 - Notisque cymbis turbidum late fretum, Et belluosi gurgitem oceani secant. Non hi carinas quippe pinu texere, Acereve norunt, non abiete, ut usus est, Curvant faselos, sed rei ad miraculum, Navigia junctis semper aptant pellibus, Corioque vastum saepe percurrunt salum.
Стр. 499 - ... quo ferimur? fugit ipse dies orbemque relictum ultima perpetuis claudit natura tenebris. anne alio positas ultra sub cardine gentes atque alium flabris intactum quaerimus orbem? di revocant rerumque vêtant cognoscere finem mortales oculos: aliena quid aequora remis et sacras violamus aquas divumque quietas turbamus sedes?
Стр. 474 - Abalum : illuc vere fluctibus advehi, et esse concreti maris purgamentum : incolas pro ligno ad ignem uti eo, proximisque Teutonis vendere.
Стр. 470 - Sole transeunte, nullosque contra per brumam dies. Hoc quidam senis mensibus continuis fieri arbitrantur. Timaeus historicus a Britannia introrsus sex dierum navigatione abesse dicit insulam Mictim, in qua candidum plumbum proveniat. Ad eam Britannos vitilibus navigiis corio circumsutis navigare.
Стр. 499 - Tacitus may have had to draw up his narrative : — lam pridem post terga diem solemque relinquunt, lam pridem notis extorres finibus orbis Per non concessas audaces ire tenebras Ad rerum metas extremaque litora mundi ; Nunc ilium pigris immania monstra sub undis 5 Qui ferat Oceanum, qui saevas undique pristis Aequoreosque canes, ratibus consurgere prensis.