datam doceainus.ulaudiainuscum apostolo Petro: A Collega noster Dionysius dormiens, le nobis so• Bealus es, Sinion filius Joannis, quia caro ct san- cium in Ecclesia Christi reliquil. Vides, frater, guis non revelavit tibi, sed Pater meus qui in ccelis Orientalem Ecclesiam propter celebrationem Paest •*. » Per tuara ergo fraternitatem preshyteris scliro ab Occidentali disjunctam esse. Placuit ergo Galliarum lilterae mittantur, ut observent Pascha, nobis apostolorum sectatoribus vestra unanimitati non cum Juda-is negatoribus Christi, sed cum scribere. ut (cum secundum quod scriptum est. sequacibus apostolorum prajdicanlibus veritatem « Veteratransieiunl,eccenovafacta sunlomnia35;» Christi. Salutat te collegium fratrum. Saluta fra- non tcnebras sequamur, sed lucero) advertamus tres qui tecum versantur in Domino. Eubolus, qui prophetam : « Populus qui sedebat in tenebris,vidit epistolam fert Viennam, de collegio nostro, tecum lucem magnam 3T.» Propterea, frater collega in Dovivere et mori paratus est; quem suscipe in Do- mino, doce per Ecclesias commissas a decima mino Jesu Christo. Vale. quinta luna Pascha agendum, ut dicat nobis Apo EPISTOLA IV stolus : « Pascha nostrum immolalus est C.hris tus 3K; » et: « Fuistis lenebrm, nunc autcm lux in Paiucod.e Episcopo . Domino »3. » Cnaiamitas fraterna te in Domino sa Victor, episcopus, fratri Pahacod* episcopo, sa- g lutat, fratres qui apud te Vienna) versanturde nolutem. bis salutans. Vale. 34 Malth. xvi, 17. 38 Ex eadem Bibliotheca Joannis a Bosco. "II Cor. v, 17. 37 Isa. ix, 2. ss I Cor. v, 7. 3» Ephes. v, 8. ARGHCEI EPISGOPI AFRIGANI DE PASCHATE IN DIE DOMINICA CELEBRAiVDO. (maii, Spicileg. Rom., RomsB 1840, t. III, p. 707, ex codice Arabico.) Archxi qui post discipulos Domini episcopus fuit Lcptitanx urbis in Africa. Celebrandum esl Pascha die Dominico; tali cnini tempore catholica) Ecclesim gaudium completum fuit, et unusquisque ffterna? vita3 deslinatus; etenim eo die Resurrectionis mysterium, speique immu" tabilis, et regni hrereditate capiendi confirmatum est. lloc tempore Dominus de morte triumphavit inimica hominum, corpore suo suscitato, quod nunquam deinceps moritur, sed immutabile cum spiritu perseverat; quod quidemcorpus gloriacircumdatum Patri obtulit, postquam ei ccelorumforespatuerunt. THEOPHILUS ANTIOCHENTJS, ATHENAGORAS, TATIANUS, HERMIAS. Auctorum supra memoratorum nomina tantum hic ponimus quod eorum scripla una cum Justino in editione D. Prudentii Marani continentur, qua; in nostr» Collectionis tomo proxime sequenti mtegra reviviscit. onato iiEiWM QU.E 1N HOG TOAiO CONTINENTUR. S. IGNATWS MARTYR. PROLEGOMENA. Testimonia veteruui dc S. lgnatii epistolis. 9 Praefatio Vossii in epistolas S. Ignatii. 31 judicium Cotelerii Jo S. Ignatii epistolis. 33 VINDICLE Ignatianje Joautiis Pearsonii. Epislola ad Gilberum Cuutuaricuseui archiepiscupuni. 37 Monituui ad lectorcm. 37 ProcBBiuui. — De ortu, progrcssu et hoiieruo stalu controversiae. Cupul primuui. — Oeeasio scribeudi et Proteiui distrihutio. *9 Cap. II. — Prima Iguatii editio Latiua tantum. Epistolae ejus pro genuiuis haLiitaj. 51 Cap. III. — Episloloe Ignalii primuui Graece editSB.Doctorum virorum varia de ipsis judicia. 51 Cap. IV. — Stricturae quaedam auctorie. Quid de variia bomiuum judiciis seutiendum sit. 59 r;AP, v. — Alin velusLiitina versio nb Armachano publicata, qua iutcrpolatioues detectae suut.Groeca: epistolaj c McJiceo coJico per Isaacuin Vossium cilitie. Quid viri docti deepistolisita purgatis edilisque seuseriut.60 Cap. VI. — Sententia U.JIasi, aliquas epistolas Ignatium scripsisse. Epistolas, qnas babenuis, easdem esse, quas hubuit Eusebius. Sex ub Eusebio meuioratas, fuissc noo ab Iguatio scriptas, sed ab imposlore, duceotis post Ignatii morteni atinU.connctas.Epistolam ad Pulycarpuui uon fuis^e Eusebio coguitam, sed ab alio impostorc,dueeittispoallCusebiiimannis.stippositain.Sentcnlianostra. Septem epistoias ab Eusebio memorari, easque omucs fuisse ab Ignatio ipso sanclissimo martyre couscriptas. 75 Vindiciarum Pais Prima. — Argumenta pro S. Ignatii epistolis e veterutn testimoniis afferuntur, et a Dutl.ti excepUon ibus vmdicantur. Caput Primitm. — Argumenta pro S. Iguatii epistolU sunt vel externa vel iuterna. Externaatestimoniis, interna al> ipfis epislolis. 75 Cap. II. — Testimonia pro S. Ignatii epistolis. Quae ita dispouuntur ut nullum eneeulum euls testimoniis carcat, a secuoJo, quo primum uatae, ad decimuin quintum, quo impressae sunt epistolro. 76 Cap. Jll. — Arguuieuta pro S. lgoatio, partim a testibus, parttm a tcstimouiis petita. A lestium numero, antiquitate et serie. A testimouiorum tum geuernli, tum parliculari iudicatioue. 96 (jAP — Argumentum advereariorum a leslimoniU adversus Ignatiana expungitur. Stichometriam non esse Nicepbori patriarchoe. El Nicephorum et Anastasium Iguatii epistolas admisisse. Stic/wmetria auctorem non condcmnarelgnatiiepistolas.DefensioresponsionisHammondi. Non probari suppositionem ex nudo titulo apocryphorum. Non rx reliquis qui cum Ignationumcrnntur. De Hermae Pastcre vcleris Ecclesiae judicium.Consensus Nicephiri et Gelasii frustra obteuditnr. Decretum sub Gelasii nomine cditum ipsius esse nou videtur. Defensio Userii ab objectionibus Dallaei vindicatur.Responsio nostra illis Haininondi et Usserii eupcradJila.In Siiokometria sub Ignatii nomiue uou epistolas, sed AiSa/^v intelligi. Dc iudicnlis : itcuique deilidascaliis, et Coustitutiouiouiljus apostolicU bruvis disserlatio. 102 Cap. V. — Testimouium S. Pulycarpi ab exccptionibus vindicatur. Nec fidem ci Jeesse, nec viui. Auctoritas epistolee ad Philippensefl nb omniluisreccpta est.Aucloritati eius non dewgat Stvhometrin qiur dicitur Nicephori. Posterior parsepislolrc iinn ininus ;r.iiimia qiiiun urior. Tesliraonium nostroin»esse ineudacio iuspcrsuiu npertn calumnia est.Particula supmna priirilm; non Cap. Ili. — Arguuienluui a Valenlini Sige ductum proponitur. Introductoriae Dalltei conjecturarefelluntor. De varia lcctione frustra anibigitur. Interpolatoris pruJentia perperam aJvocatur. Mala fides Petavio inimerito ascribitur. Ireurei sileotium Eusebii silentio expuugitur. 292 Cap. IV. — Priuia assertio, verba illa oOx 4no o-tYf,; irposVlsTv hiEresim Ebiouitarum ferire, probatur ex autocedentibus et couscqueutibus. Explicatio tantum suut Adyou atSiou. Oppositio iuter Xdyov et a-fpfiv frequeatissiuia. Petavii exposilio defcuditur. Objeetio de frigida loculiune rejicitur. Siiniles veleium Patrum explicationes afferuntur. GemiuusS. Augustini locus viudicatur, et altero Fulgeutiifirmatur.Locutionemiuanem noncsse. Vox TcposXSsTv Pataviano sensui nou repugnat. 'Ex o-rpi,s vel aito o-rpi? nou malc reddi post tUentium. 293 Cap. V. — Assertio secunda, verba illa ad Valcutinum omtiino non spectare. Valentiniani nunquam dixeruut: Sigen peperi>se Logum. In schola Vuleutiui solus Nus ex Bytho et Sige, ideo Mouogeues appellatus. Logus autem, quod a Bytho el Sige non esset, in deminorationem natus, et .L'iii ctecus fuit. (ienealogia jfionum a Blondello perperam reprassentala. Fragmeulum Valentiniani apud Epiphaniumexplicatur.LocusCyrilli Hierosolymitanidiscutitur. D illsei di.-tim-i.io dc mediata et imniediata educlione e.xplodiiur. Verba Ignatii Culu placilis Valenlini male componuutur. Argumentis DalliBi omnibus particulatim respoudelur.Genuinalgnatianorum explicatioreddilur. Adversarioruni expositio detorla ostinditur. 307 Gap. VI. — Assertio tertia hfflresiui hauc Valentiuo fuisse antiquiorem, et a veteribus Gnosticis acceptam. Idem asserilur ab lreoaeo, Tertulliano, Epipbauio el Theodoreto. Osteuditur Bythum et Sigeu inter Gnoslicorum veterum combioationes fuisse, oontra Blondellum. I'n)li.ilur eosdein etNuu et Aletheiac ex Bytho et Sige eduxisse, cx Nu vero vel Anthropo Logon, conlra Dallajum. Tria DalUei argumenta iu conlrariuui uJJucta refelluutur. 321 Cap. VII. — Quojrta as»erlio proponitur, probari cerlo nou posse ipsos Valentini eirores Ignatio fuisse peuitus incognitos.Fieri potuisse ut Iguatius cognoseeret, probatur ex rnlate Valeutiui cum illa S. 1'olycarpi coinpuratn. Valentinum post Anicetum vixisse negatur. Locus Tertulliani excutitur. Blondelli argumento respondetur.Autiquitas Valeutiuiance hrereseos ei veterum mouumentis eruitur. De aatate Basilidis cum Dullseo disputatur. Eum heeresin suam docuisse ante Adriani imperium ostenditur. Testimoniisa Dallxo adductis fuse respoudetur 334 Cap. VIII. — Ad quatuor ultima pro violatione temporis argutnenta respondetur. Auctor epislolarum dc Constautiui Christianismo nihil suspicatus. Leopardi vox antiquitatem epistolae ad Romanos baud imminuit.Figmeuta Dallffi' de certi cujusJam ordinis militum appellatioue. Leopardi vocem aule Conslautiui cevnm iu usu fuisse adversus Bochartumostenditur. Receptiopoenitentium novitatera cpistolarum uon probat. De Albaspinxi sententia dispulatur. Onesimum, quem Ignatius Epheso pia;fuisse ait mortuum fuisse sub tempore marlyrii Ignatiani perperam asseritur. Varise quorumdam de Onesimo sententioe id non evincunt. 348 Cap. IX. — Aliena a virtutibus S. Ignatii dispuDgpntur. Nulla in epistolis ejus hfflresis reperitur. Nulla lrreverentia erga SS. Litteras. Apocrypha saepe a vetustissirais scriptoribus citantur. Casauboni duplex responsio affertur et utraque pluribus stabilitur EpistolaS. Ignatii ad Romanos ab objectionibus l)nlla'i vimiicatnr. Fortiludo, constantia et magnaDimitasmartyrum defenduntur,plurimisque 1'atrum senteuliis, et heroum Chrislianorum explicantur ; quorum factis consona Ignatii verba ostenduutur. 357 Cap. X. — Veracitas S. Ignatii defenditur. Quid sit -Ttiia, emoroWi explicatur EpistolBe S. Pauli ad Ephcsios natura singularisdescribitur. Vera lectioetauctoris, et interpolatoris asseritur. Auctor epistolarum non dicit se Christum in carne vidisse. Graeci codices omnes, et veterum excerpta o:Sa, non siSov aguoscunt. Ruffinns et librarii textum corrnpisse male dicuutur. Hieronymi auctoritas in vertendisGraecistantanoncst.utCrrajcorum omniumr.odicnm fidem in dubium vocet. Hugonis Grolii explicatio defeuditur.Qua? habeutur in epistola de stella magis visa, lemere scripta uou sunt. Eadem plurimi iu Ecciesia secuti sunt. Christuni edisje et bibtsse post resurreclionem non male asseritur. 314 Cap. XI.—Docetasnonuullosabeucharistiaabstinuisse par c?t crcdcre.Simonianiuonstalim postinortemSinioiii>" evanueru.nt.Non apparet Ignatium dixisse Romanr.-s fideles facile ipsum a supplieio eripere potuisse. Neque si dixerit, veracitatem ejue iu dubium vocut. Potuit sibi S. Ignatius scribendi secundam epistolam ad Epuesios opportunitatempoUiceri.Redeujptioavexationemilitum et facultas liberee custodiae, confessoribus ab Ecclesiis procurari solita, fuse descnbitur. Modeslia marlyris tum erga Trallianos, tum erga Polycarpum defenditur. 386 Cap. XII. — Argumenta a dictioue petita refelluntiir Vera vocis 8«otpdpou notio apud autiquos. Ea vox S.lguatio dnm in vitis esset, tributa est. Sermoues Ignatii cu-u Trnjauo habitiexplicantur.Martyresapagani8,xaxo6atu.ovi< miseri, seu infetices nominati. Fabula de S. Ignatio puero in ulnis Christi acceptohoc titulo longo posterior. Alia traditio. illi fabulae coeeva, veteribus incognita.Fabulasipsius Auastasioset Metaphrastes primi mcminerunt. Ignatii patriarchas Constautinopolitaoi aetate fabulee natse videotur.Noster Ignatius presbyteros isp^a; non ap£e"atvT., , 398 Cap. Alll. — Argumeutumpalmarium discutitur.Ejus tundamcDtum in minis preshyleranarum partium poni osteuditur. De distinctis uominibus et officiis trium sacrorumordiuumqiiatuorassertionesstatuuntur.Assertio I. Alio* quamplurinios secundi saaculi scriptores idem discrimeu inter vocabula ephcopntui et preibyteratut observasse, quod observat Iguatius noster. Quod probatur testimoniis Actorum Ijrnatii et Polycarpi, imperatoris Adriaui.DionysiiCoriuthiorumepiscopi, Lugduuensium martyrumfquorum testimonium aBlondelli chronologicis objectionibus vindicatur), Hegesippi, Pclycratis, Serapioius,AnoDymi apud Eusebium,etCanonum apostolicorum, Asserlio II.Nulliim secundi sajculi striptorem simplici presbytero, in secundo miuistcrii ordine conslitut'), epi.-copiDomenlribuisse.Ratiomanifesta.quarelgnatius discrimen illud casie observaret. Assertio III. Nulliim omnino secundi saBculae scriptorem.cum gradus enuuidrat, aut cum de singularibjis sni temporis ministris loqnitur.uoincu prc3l)yterieiquicpiscopusePset,tribuisse. Loca Papiui, lieuaji, Clemenlis AlexaudriDi, Polvcarpi, Pii et Hermte examiuantur. Assertio IV. Ea aetafc, qua S. Iguatius scripsisse dicitur, tres sacros ordiues distinctos iu Ecclesia exstitisse. Quod cum aliorum, tum etiam eornm omniiim.qui • ommunionem nominum in apostolicis scripti» observabant, testimoniis probatur. Dalloei effusa oratio sufflamiuatur. 409 Cap. XIV.—Nulla vocabula oitendunt hune scriptorem diu post Ignutium vixisse. Voces compositaj imposturam non olent. Exempla ex Novo Testamenlo, Clemeote Romano.CiceroDC. Poetica! non suut. Si quas rarse sintuut nova?, optioie Igoatio conveDiuut Niimerus vocum uh SJioii^exempIoXeuophoutiSjaipipucommuni omniumusu defe nditur. Verhorum immodestia refellitur. Conjectura de fictore rejicitur. Usurpatio vocum tpuox, el<£Sstv defeuditur. Phrases aliquse explicantur ac defeuduntur. 441 Cap. XV. — Imitatio Apostoli Iguatiana xavto^Xta nou cst. Ovaur,v vox Grsecis familiaris, ita ab Ignalio aliquoties usurpata, ut a Chrysostomo laudetur. Censuru Arrnntii rejicitur. In voce udOyuxo? nulla apostoli imitatio.Quid sit wd,}u/o;,quidavvit|<uxvv,docetur,utetT:sptO)T1u.a. Phrases aliquot ssepius usurpatce defenduntur. Ironia apostolica ab Ignatio minime expressa. 453 DISSERMATIO D. LE NOURRY de epistolis S. Iguali vens iuterpolatus et supposititiis. PAns Peima. — De veris S. Ignatii epislolis. Caput PRmua. — Status quaastionis et genuinaruni Ignalii epistolarum analysis proponltur. 471 Cap. II. — Varia? scriptorum de his epistolis sententia- ; quaidam observauda praBiniltuutur, et qua melhodo vera sententia propiiguahitur. 476 Cap. III. — Proponitur primnm argumentum, ex iia quaj adverBarii Bngunt depromptum. 477 Cap. IV. — Argumeutum secundum ex Polycarpi testimonio pctitum ab exceptionibus adversariorum vindicatur. 479 Cap. - Argumeutum terlium ex Ireua:i auctoritate, qus2 ab adversariorum exceptionibus vindicatur.desumptum. 433 Cap. VI. — Aryumentum quartum, ex Origeuis testimouio desumptum.ab adversariorum exceptionibus viudicatur. 437 Cap. VII. — Argumeutum quintum ex aliis iunumeris scriptoribus, quos adversaiii epistolas Ignalio adjudicasse fatentur, desumplum. 493 Cap. VIII. = Respondctur objectioni e.x Nicephori et Aoai>tasii testimnnio petila?. 5q[ (up. IX. -Rcfelliturargumentiim ne^ativum.cx quarum hm Ecclesiarum consue.tudinibui petitum. 503 Cap. X. — Refellitur alind argumentum negativum ex uuctorum silentio deduclum. 509 Cap. XI. — Probalur cx ipsis epistohs Itfnatium An tioclienum earum vere esse aU' torein. 514 Cap. XII. —Objectiums Dallaii ex h.-Breticis et ha?rc sibus, nb tynatio coninieuinrutis, petitsB solvuulur. 515 Cai\ XllL — Nullu esse in liis epistolis praHer tem pormii fideni perperam HcU. 523 Cap. XIV. — Niliil iu hisepislolis omurrerc, ab Igun lii persona, moribus, aut pielale ulicuum. 52fi Cap. XV. — Niliil 1'also et tcnjere iu liis epistolis ili c!um. 5?» C.ap. XVI. — Iu bis epistolis non lcesam esse Ignnlii sapieutiaui et moiiestiam. 532 Cap. XVII. — Harum epistolarum stylum essc oinuino Iiuatiannm. 534 Cap. XVIII. — Voces episcopi et presbyleri tion alio quatu npostolorum et virorura apostolicorum seusu ab lgnatio usurpalns. 535 Cap. XIX. — Nulla io cpisLoHs auctoris nortri esse verlia, quio non siut Ifinaliana. 539 Cap. XX. — In hia epistolis nou csse pravas Pauli inii tatioucs. 540 Cap. XXI.— Neque iu epislolarum itiscriplionibus. ue que in rfipctilionibnsesse pravain Pauliiinitationem. 542 Cap. XXII. — Ignatium illius, quam laiuc bubenius, epialolae aJ Polycarpuni verc esse atictorein. 544 Paiis Secunda. — Deinterpotationibusgenuinarum Igna tii epislolarum, ac de aliis cpistolis ipsi fnlso ascnptis, enrumquc micloiibus. Caput Piumum. — Du iutcrpoluliouibus epistolnrum Ignatii. 547 Cap. II. — Ue aliis epistolis Ignalio ascriptis. 548 Cap. III. — Probutur has omnes epislolas falsas cssc et subdititias. 551 Cap. IV. — Dc aliis epittolis Latinis, Ignatii nomiue inseriplis. 553 Cap. V. — Qui fueriul inlerpolatores geuuiuarum epi slolnrntn Istualii, et udulterinarum auctores. 554 1'abs Tmvtia. — l>e editiunibus et reversionibus omnium Ignatii epittoiarum tmngenuinarumquam adutterinarum, ac varils in eas notii et observntiombus. Caput Pbihum. — De cditionibus et versiouibus episto larum Ignatii. 555 Cap. 11. — De variis in Ignatii cpistolas noctis et obser vationibus. 557 Cap. III. — Quotidam novee obscrvntiones in Ignatii epislolas. 559 Procemia Gallandii ad epi?lolas S. Ijrnalii et cjusdem acta martyrii. Caput Primum. — Septeui epistolaa scripsit S. Ignatius, Harum duplex exemplar, alteri-m sincerum, alterum interpolalum. Misso posteriorc, agitur de priorc, cnjus propnnuntur editiones pieecipuoe. Omnium optimu,quie cst TUomaj Smitbi. 505 Gap. II, —Thouaae, Smithi editio typis tradita, schollis edilorisomissis :quorum loco,prffimissaprimum excerpta. velerum Patrura integra, ex epislolis genuiuis descripta : snbjccta deinde earumdeui epistolarum fragmenta, quotquol cxstaut in Purallflis Damascenuis Rupefucaldiuis. Horum subsidio textus eiucerus vel Drmatur, vcl corrigilnr, vel etiam quaudoque suppletur. 508 Cap. III. — Simonii et Tentzelii de ms. codice Mediceo sententia. Unde hauserit Jgnatiaua Svicerus, iu suum Thesaurum conjecta. Epistolae interpolatde, vel etinm supposititio:, a nonnullis viris doctis ininus recte velut sinceraj iuterdum habitaj. Romauis inscriptas epistolse editio quam Clericu3 adornandam suscepit, haud fldissima esse perhibetur. 671 Cap. IV. — Quinam harum epistolarum inlegritatem prae ccntcrispropugnarint. NovissimusipsarumosorOudiuus, a Mamachio V. C acriter castigatus. Heumannus ltem plerumquc Oudiui sectator perstringilur : ejusque objectatio de vocibus Latinis textui Grajco immistis exploditur. Epistolcc ab Ignatio eo temporo perscriptoj, quo fuit Autiochia Romam missus martyrio consummaudus. 575 Cap. V. — De Ignatiani murtyrii Actis sinceris a 'f beoderico Rninartio V. C primum editis. Eorum uteiquo vetus intcrpres additus : integrilas paucis asserta. 578 Cap. VI. — De tempore quo sauctus martyr passus txistimalur, dues feruntur celebriores sententias quarum ultera ejusdem marlyrium anno 116, altcra 107 consiguul. Posterior priori pra;ferenda videtur : adeoque ipso nnno 187 curreule, scnptujducuuturepistoloalgDatiauas. Aetn vero martyrii. anno insequente 108 litteris maudala eetisetur. 579 LUMPERI DISSERTATIO Je Uoctiiua S. Iguaiii. Articulus I. — Obj-ervationes ^ogmatica? iu S. Igualii gcnuinas ppislolas. 585 Arliculus II. — Observationes morales. 5i<S Articulus III. — Ob-ervatioups disciplinares. £03 H. DENZINGER. DISQUISITIO CRITICA de texlus recepti epistolaium S. lgnatii iutcgritute. I. — Coutrorersia? cnusn et statua quajstiouis. 601 II. — Quid de luic qutestioue hucusque sUtueriut cruditi. 601 III. — Aloii.ciila decumpta ex doclrina de Christo Domiuo. 605 IV. — Momeuta desumpta ex doctrina de polestate episcopali. C07 V. — Monxnla ex styli diversitate. 608 VI. — Momenla dcsumpta ex seulcntiurum nexu.609 VII. — Momeula cx aliis rationibus internis desumpta. 613 VIII. — Momenla ex auctorilatibus desumpta. 6!5 IX. — Syruiu illum, qni Igi.nlium (^uretouisnum descripsit, textum exccipisse, qui a uostro uou differebat. 619 X. — Syrum Curelouii revera excerpta Uutum ad usum aseeticum confecta tradcrc. C21 IGNATII EPISTOL^: GENUINiE. PRiEFATIO C. J. HEFELII. — I. — De septem episto lis S. Ignalii. 625 II. — De Aclis marlyrii S. lgnatii. 639 EPISTOLA. AD EPHESIOS. 643 I. — Lai.s Ephcsiorum ob legationem ipsi missam. Laus Ooesimi. 643 II. — Laus reliquorum legalorum. Exhorlutio ad obedientiam crga episcopum et presbyterum. 645 III. — Sinu omni superbia amore ductus vos hortor ad unitatem. 645 IV. -Presbytcri uuitatemcum episcopo imitemini. 647 V. — Laus et utilita» hujus uuitatia. 647 VI. — Respiciatis episcopum ut Christum ipsum.Oneeimus hac iu re vos laudnt. 649 VII. —Cavete ab hajrelicis ; Christus 8EdIv8puTM? uous medicus est. 649 VIII. — Ne seducamini. Vos eslis magni et spiritualcs, ego miniuiiis. 651 IX. — Falsis doctoribus non prajbuislis aures, ros templa Dei. cof X. — Orate pro aliis, sitis mites, humiles, elc. 653 XI. — Novissima jam sunt tempora; timeamus Domiuum ; orate pro me. 653 XII. — Laus Epbeaiorum. Martyrium instaDs. 655 XIII. — Convenite sa?pius ad cultum Dei. 635 XIV. — Teueatis fidem et chnriUtem, et operibus vos Cliristianns prrcbeatis. 655 XV. — Nou loquentes solum, sed et silentes DoniiLiiin prolitnamnr. 657 XVJ. — Qui fidem falsis doctrinis corrnmpunt. in ignem asternum ibunt. C57 XVII. — Cavcte a falsis bo^reticorum doctrinis. 657 XVIII.—Gloriacrucis.Chrisliuativitasetbantismur.659 XIX. — Tria mysteria clamoris. 659 XX. — lterum vobis scribam. 661 XXI. — Orate pro me et valete. 661 EPISTOLA AD MAGNESIOS. 661 I. — Causa epislolo; et pia voto. 663 II. — Gaudeo lejjatis vestris. 663 III. — Honorale juvenilcm episcopum vestrum. 663 IV. — Male uounulli sine episcopo agunt. 665 V. — Tnlibus propnsitu est mors, quia characterem Christiaaorum, vV,v iyirrr^, non habent, et cupiditatibus euis nou moriuutur. 665 VI. — Tenetc concordinm. 667 VII. — Agito nihil sine episcopo et presbyteris; sitis unum templum Dei. 667 VIII. — Cavete a falsis doctrinis judaizantinm. 669 IX. — Vivamus cum Cbristo. 669 X. — Nolite judaizare. 669 XI. — Non castignus, ted vos prajmunienB hec scribo. 671 XII. — Vos eoim meliores me estis. 671 XIII. — Coufiruieiiiini iu fide et uDione. 671 XIV. — Orale pro me et pro Ecclesia Syrias. 671 XV. — Salutunt vos Ephcsii et csstersa Ecclesia?. 673 EPISTOLA AD TRALLIANOS. I. — Laus vcstra per Polybium mihi ionotuit. 675 II. — Eslotesubjecti ipiscopo.presbyleriact diaconis. 673 III. — Houorate diaoouos, episcopum et presbyteros. 677 IV. — Humilitate elniansuctudiue mihi opus est. 677 V. — Non sublime3 doctrinas vobis trarlam. 679 VI. — Abstinete a veneuo hsereticorum. 679 VII. — Custodite ab vos htereticis. 679 VIII. — Contra diaboli iusidias muniamini mansne- IX. — Nolite audire eos, qui sine Christo loquuotur. X. — Si ChristuB non vere passns esl, frustra ego XI. — Fugite morliferas Docetarum plantatlones. 683 XII. — Manete in uoitate el charitate. 683 XIII. — Valete, orate pro Eci.lesia Syrise, etc. 683 I. — Spero vos vinctus videre. 685 II. — Nolito me martyrio eripere. 687 III. — Rogate polius Ueum, ut ad marlyrium milii IV. — Sinite me ferarum dentibus moli, ut panis V. — Mori cupio. 689 VI. — Morte mea veram vitam assequar. 691 VII. — Mori desidero, nam amor meus cruciflxus est. 691 VIII. — Favcatis mihi. 693 IX. — Orate pro Ecclesia Syriee, Salutatio. 695 X. — Conclusio. 695 I. — Laus cpiscopi. 697 II. — Tenete unionem cum episcopo, et fugite pra- III. — Fugite schisroalicos. 699 IV. — TJtamini una eucbaristia. 699 V. — Orale pro me. qui confugio ad Evangelium et 699 VI. — Nec tamen Judaismnm admittite. 701 VII. — S. Spiritu impellente vos ad unilatem adhor- VIII. — Studete unitati. Christus loco documentorum IX. — Bonum est Vetus Testamentum, melius novum X. — Congratulemini Anliochenis de flde persecutio- XI. — Gralias vobis ago, qaod comites meos bene- EPISTOLA AD SMVRN/EOS. I. — Glorifieo Deum propter fidem vestram. 707 II. — Christus vere in carue passus est.Conlra Docetas. 707 III. — Christus et post resnrrectionem in carne fuit. 709 IV. — Cavete vobis ab haereticis istis. Nisi Chrislus V. — Periculum erroris Docetarum. 711 VI. — Qui nou crcdit in sanguine Christi.judicabitur, 711 VII. — Hisrelici isti abstincnt ab eucharUtia,carneui VIII. — Nihil siue episcopo peragatur. 713 IX. — Honorate episcopum. Me in omnibus recreatis. 713 X. — Comites meos benevole suacepistis; non dcerit XI. — Mittite legatum ad Antiochenos ob pacemres- XII. — SalutatioDes. 717 XIII. — Salutationes. 717 EPISTOLA AD POLYCARPUM. 718 I. — Laus et adborlatio. 719 II. — Contiuuatio adhortationum. 719 III. — Continuatio. 721 IV. — Continuatio. 722 V. — Quid coujuges, ccelibes, sponsos mooeal epis- VI. — Officia gregis Christiani. 723 VII. — Mittite legatum ad Aotioehenos ob pacem re- VIII. —Et alije EccIesiaB legntos vel epistolas mittatit EPISTOL/E INTERPOLAT^E. Monitum. 720 Epistola ad Ephesios. 729 — Ad Magnesios. 757 — Ad Trallesios. 777 — Ad Romauos. 80i — Ad Philadelphenses. 817 — Ad SmyrnoeoB. 83o — Ad Polycarpum. 857 EPISTOL-*: SUPPOSITITLE. Epistola Marioe proselytrc ad Ignalium. 873 Epislola Ignatii ud Marinm proselytam. !<81 Epislola Ignatii ad Tnrsenses. 887 — Ejusdem ad Antiocheno». S97 — Ejusdem ad Heronem diaconum Anliochia?. 80;i — Ejusdem ad Philippeuses. — De baptismate. 919 — Ejusdcm ad S. Joaunem apostolum et evangelis- — Ejusdem ad eumdem. 943 — Ejusdern ad S. Muriam Virgiuem Matrem Domini Responsio Virginis ad hanc epistolam. 945 Elogium S, Ignatii. 945 Krii.nnenta seu sententiae S. Igoatii, quae iu ejus epi- Fragmenta alia. 9i0 EXCERPTA EX EPISTOLIS S. IGNATH Syriace a cl. Curcton cditis et ab coderu Latinc rcdditis. 964 Epistola ad Polycarpum. 961 — Ad Ephesios. 903 — Ad Romauos. 965 LITURGIA S. IGNATII. I. — Iguatii cura nastoralis et martyrii desiderium. 979 II. — Ignatius a Trajano rnodcninnlur. 981 III. — S. Ignatius Smyrnam navigat. 983 IV. — Ignatius scribit Ecclesiis, praesertim Romanee. m V. — Ignatius a Smyrna Romam ducilur. 983 VI. — Ignatius Romae a bestiis devoratur. 985 VII. — Ignatius mortuus apparel dormientibus. 987 membranis Cottonianis reperta, atquea J. Usserio pri- Relatio Tiberiani, Palaestinae Prima? praesidis,ad Tra- Relatio C. Plinii, Biluymee propraetoris, ad eumdcm Rescriplum Trnjani imperatoris, dc Christianis. 993 Senlentia Tertulliani de hoc Trajani rescripto. 9U3 S. POLYCARPUS MARTYR SMYRN&ORUM Prolegomena. I. — De epistola S. Polycnrpi. 093 II. — De marlyrio S. Polycarpi. 1001 EPISTOLA S. POLYCARPI AD PHILIPPENSES. I. — Laus ob beuiguitatem erga frntres vinctoa ct ob flrmam fldcm. 1005 II.— Adhortatio ad virtulcm. 1005 III. — Non arroganter ha;c scribo. Panlns prscceptor IV. — Fugiamus avaritiam,;doceamusnos ipsos,uxo- V. — Ofiicia diaconorum, juvenuai et virgiuum. 1009 VII. — Fugite Docrlas, ct perseverate iu jejuniis ct VIII. — Persev^rate in spe el in patientia. 1011 IX. — Exerceatis putientiam exemplo Iguatii. 1011 X. — Adhortatio ad virtutes. 1013 XI. — Contristatus sum pro •valente ; cavete vobis nb XII. — Iguoscite illi. Deus vobis virtutcs tribunt. |